Hugo
Hugo is 10 jaar en woont alleen met zijn vader. Zijn moeder herinnert hij zich niet meer. Ze overleed toen hij 3 was. Twee jaar geleden raakte zijn vader zijn baan als buschauffeur kwijt omdat hij te vaak niet kwam opdagen. Sindsdien is zijn vader veel thuis. Maar ook vaak boos. Hij drinkt steeds vaker en begint daar steeds vroeger op de dag mee. De tuin houdt hij al lang niet meer bij, er groeit heel veel onkruid en het vuilnis stapelt zich buiten op.
Geen vriendjes
Toen Hugo’s oom langs kwam om te helpen opruimen, viel dat niet in goede aarde. Zijn vader schold zijn broer midden op straat uit. Hugo zit veel boven, op zijn kamer. Als hij uit school komt, gaat hij meteen achter zijn computer zitten om te gamen. Hij had vroeger wel wat vriendjes, maar nu eigenlijk niet meer.
Uit de buurt blijven
Ouders uit de straat hebben liever niet dat hun kind bij Hugo en zijn vader speelt. Ze begrijpen niet zo goed wat daar aan de hand is en blijven uit de buurt. Hugo is jong, maar merkt wel dat de mensen liever niet met hem omgaan. Hij voelt zich vaak eenzaam, anders dan de rest. Op school is Hugo de laatste tijd vaak boos. Dat komt omdat zijn verjaardag eraan komt. De meester vroeg of hij een feestje ging geven, maar Hugo wil eigenlijk niet dat zijn klasgenoten de rommel bij hem thuis zien.
Kinderen als Hugo hebben onze hulp nodig
Helaas is het verhaal van Hugo niet uniek. In Nederland groeien maar liefst 100.000 kinderen op in een onveilige of onleefbare situatie. Soms worden ze uit huis geplaatst, soms blijven ze thuis wonen. Maar altijd laten deze nare ervaringen diepe sporen na. Het Vergeten Kind strijdt ervoor dat ze de hulp en begeleiding krijgen die ze verdienen. En dat ze tijdens speciale kinderactiviteiten worden overladen met positieve aandacht.