Zwangerschapstest
Aan De Telegraaf vertelt Jan Dulles openhartig over het moment waarop hij en Caroline zagen dat de zwangerschapstest positief was. “Voor ons was het een heel erg emotioneel moment. We hebben er een traantje om gelaten.”
Angst
Ze hebben gelijk de dokter gebeld die erbij was toen Donna overleed. “We vroegen hem of we langs mochten komen voor een echo. We wilden het hem ook gewoon vertellen. Hij was zo blij voor ons. Sindsdien zijn we elke week bij hem geweest. We hebben al zo’n acht echo’s gemaakt. Als Caroline even een onzeker gevoel heeft, dan bellen we de dokter. Of we langs mogen komen, zodat we weten dat alles goed gaat. Dat is toch een bepaalde angst die in ons hoofd zit. Dat je wéér iets meemaakt waar je bang voor bent.”
Dankbaar
Caroline is inmiddels drie maanden zwanger en het stel is heel dankbaar voor de zwangerschap, maar hebben er wel een dubbel gevoel bij. “Het blijft dubbel, dat beseffen we. Maar we zijn blij dat we nu eindelijk ook weer iets mogen vieren. We zijn zo dankbaar dat dit ons mag overkomen”, vertelt Jan aan De Telegraaf.
Verdriet is er nog steeds
Jan en Caroline hadden na het overlijden van Donna wel het gevoel dat ze opnieuw ouders wilden worden. Maar wisten niet dat het ze zo snel gegund was. “Het vervangt natuurlijk niet het verdriet en het is ook geen oplossing daarvoor, maar het verzacht wel.”
Jongen of een meisje
Jan en Caroline weten nog niet of hun derde kindje een jongen of een meisje is. Maar ze zijn al wel bezig met het verzinnen van namen. “Een vernoeming naar Donna lijkt ons mooi”, aldus Jan.
