Ontmoeting
‘Voor een nieuwe baan reisde ik voor het eerst sinds jaren weer met het openbaar vervoer. Het was allemaal wat snel gegaan, waardoor ik nog geen tijd had gehad om te onderzoeken hoe ik het snelst op locatie kwam vanaf mijn woonplaats. Na een stukje trein stapte ik in de tram. Ik nam plaats naast een knappe jongen, maar ik was te zenuwachtig om daar veel aandacht aan te schenken. Gespannen googelde ik naar de route die ik daarna nog zou moeten lopen voor het laatste stukje reis. Al sneller dan ik verwacht had, was ik al bij de halte waar ik uit moest stappen. Een beetje in paniek greep ik m’n jas en tassen bij elkaar en rende ik de tram uit. Ik deed een greep in m’n jaszak naar mn telefoon om de route voort te zetten, maar die jaszak was leeg. Shit, die ligt nog in de tram! Net toen ik terug naar binnen wilde gaan, gleden de deuren dicht. “Zocht je deze?”, klonk een mooie diepe stem. Onze eerste ontmoeting was een feit. Ik vertelde dat ik een nieuwe baan had en nog niet precies wist waar ik heen moest. Hij had in de tram gezien naar welk adres ik op zoek was en vertelde dat hij in het pand daarnaast werkte. We liepen samen nog 10 minuten die richting uit.’
Spannend
‘Wekenlang trof ik Hein bijna elke werkdag in de tram en liepen we samen naar kantoor. Na een aantal weken stelde hij voor om in de pauze samen te lunchen in een brasserie in de buurt. We hadden het samen supergezellig en ik begon er steeds meer naar uit te kijken om hem weer te zien. We lunchten daarna nog een paar keer samen, waarna hij voorstelde om eens iets te gaan drinken na werktijd. Dat was het moment waarop we telefoonnummers uitwisselden en vanaf toen werden onze ontmoetingen spannender. Avondenlang appten we elkaar, waarbij het allang niet meer over koetjes en kalfjes ging. Zodra er een plek naast een van ons in de tram vrij kwam, namen we plaats naast elkaar en zo zaten we dan nét even te dicht tegen elkaar aan. Raakten we elkaar net even te lang aan, waardoor de spanning om te snijden was.’
Een echte date
‘Tijdens een vrijdagmiddag borrel na het werk trok ik de stoute schoenen aan en stelde ik voor om eens een keer écht te daten. “Laten we dat dan nu meteen maar doen. Kom, we gaan ergens iets eten”, antwoordde hij. En hij sleurde me mee naar buiten. We liepen wat door de stad en zochten een goed restaurant uit. We aten een voor- en hoofdgerecht en bestelden daarna nog een dessert. De spanning was inmiddels tot een hoogtepunt gestegen en we konden eigenlijk niet meer van elkaar af blijven. We riepen de ober en stelden voor om de rekening maar gewoon direct te betalen en te vertrekken zonder te wachten op het toetje. Ik zal de schuine lach op het gezicht van de ober nooit meer vergeten.’
De eerste kus
‘Eindelijk was daar het moment waar ik zo lang naar uit had gekeken. Nog geen 10 meter buiten het restaurant stonden we stil in een portiek en begon hij mij te kussen. Zijn mond raakte de mijne. Maar waar normaal gesproken de lippen elkaar treffen, sloten zijn lippen zich niet alleen om mijn lippen. Zijn mond ging zóver open dat mijn neus er ook in verdween. Er ging van alles door me heen. Hè? Is hij nou zo in de war? Is dit een foutje? Hoe moet ik ademen? Hein kuste stug door, dus ik besefte dat dit zijn manier van zoenen was! Hoe lang hou ik dit nog vol? Hoe kom ik hier zo snel mogelijk vanaf? Ik wilde hem niet kwetsen, maar na enkele seconden was ik toch echt bijna buiten adem. Ik besloot het nog een aantal seconden vol te houden, tot ik écht niet meer kon. Ik duwde hem zachtjes van me af en probeerde zo nonchalant mogelijk weer wat lucht binnen te krijgen. Vervolgens heb ik hem vriendelijk bedankt voor de gezellige middag en avond, maar maakte ik me snel uit de voeten door te doen alsof ik nog een afspraak had.’
Tram
‘Vanaf de daaropvolgende week ben ik ‘s morgens een uur eerder begonnen op kantoor, zodat ik hem niet meer zou treffen in de tram. Ik heb nooit meer geluncht in de brasserie waar we vaak samen kwamen en de vrijdagmiddagborrels in het cafe heb ik een paar maanden vermeden. Zodoende ben ik hem nooit meer tegengekomen. Ik heb het vermoeden dat hij goed aanvoelde dat ik niet meer wilde afspreken, want ook via de app hebben we nooit meer contact gehad. Ook heb ik het idee dat hij inmiddels ergens anders werkt, waar ik eigenijk wel erg blij mee ben.’
