Kantje boord
In het programma De Kist vertelt Bobbi openhartig over het feit dat zij een paar keer is ontsnapt aan de dood. Zo legt Bobbi uit dat zij tot twee keer aan toe een hersenvliesontsteking heeft gehad en een jaar geleden heeft zij opnieuw iets heftigs meegemaakt. ‘Ik had corona en kreeg een soort borstontsteking. Ik had implantaten, een soort natuurlijke lift. Mijn zoontje ligt altijd op mijn borsten. Dat vond hij zo lekker zacht, maar toen zei hij: ‘Nou mam, jij hebt echt een baksteen. Je tiet is net een baksteen!’ Ik dacht: misschien komt dat doordat ik ongesteld moet worden, ik was niet lekker. Het deed ook niet echt pijn’, vertelt Bobbi.
Helemaal mis
De volgende dag bleek het helemaal mis te zijn. Zo zegt Bobbi: ‘Mijn borst was drie, vier keer zo groot. En ze waren al niet heel klein.’ De dokter legt uit dat het veel vocht is en dat dit vanzelf weg zou moeten gaan. Dit gebeurde niet en het ging juist veel pijn doen. De dokter stelde voor om een punctie te doen. ‘Ik dacht: ja, we moeten het zekere voor het onzekere nemen. En dit kon zomaar een zeldzame vorm van lymfeklierkanker zijn. Die kwam wel binnen. Ik dacht alleen maar aan mijn man en aan mijn kind. Ik was wel echt in shock, maar probeerde het niet te laten blijken.’
Bobbi hield er in haar hoofd al rekening mee dat zij kon komen te overlijden. Ze wilde de spullen in haar hobbykamer zelfs al gaan uitzoeken. ‘Want toen dacht ik: als ik er nou niet meer ben, moeten zij al die dingen op gaan ruimen. Die hebben geen idee wat een teringzooi het is, want ik ben een rommelkont.’ Bobbi wilde niet dat haar zoontje iets zou merken en ging daarom met haar partner en zus naar het ziekenhuis. Na het weekend kreeg zij goed nieuws. ‘Maar met spoed moest alles eruit.’ Hier heeft zij het over haar borstimplantaten.
Identiteit kwijt
Bobbi was opgelucht, maar toch was het herstel niet makkelijk. De operatie was heftiger dan verwacht, want er zat volgens de arts een hoop trauma en oud bloed in haar lichaam. Daarbij vertelt Bobbi dat zij met het verwijderen van haar borstimplantaten ‘een klein beetje identiteit’ kwijt is. Bobbi is emotioneel om wat er is gebeurd. ‘Ik vind het verschrikkelijk om nu in de spiegel te kijken. Dat vind ik echt heel erg. Je wordt dan geconfronteerd met het feit dat ik er niet meer zou zijn, dat het heel anders had kunnen aflopen.’ Wat een heftig verhaal is dit zeg…
