Heimwee naar Nederland
‘Het wordt me vaak gevraagd. ‘Mis je Nederland nu je ge-emigreerd bent ?’ Het antwoord is: Nou nee, want ik kom er niet aan toe om Nederland te missen omdat ik bijna iedere maand wel een weekje hier ben om te werken. Onze kinderen daarentegen… die hoor ik wel eens zeggen: Ik mis de Appie waar je van die lekkere vlaflip, boterkoeken en filet americain kan halen. Of iets in de trant van: ‘Waren we maar in Nederland waar je bijna op elke hoek van de straat bij een snackbar echt lekkere patatjes kan eten’.
‘En ook het makkelijk fietsen naar vriendjes en hangen op schoolpleintjes is er in Zweden niet bij, althans niet in het afgelegen gehucht waar wij wonen. Afstanden zijn dermate groot dat ze niet ff met de fiets te doen zijn. Over vriendjes gesproken, dierbare vriendschappen die sinds de Nederlandse basisschool zijn ontstaan proberen we nog steeds te onderhouden. Zo ontvangen we tijdens de zomervakantie regelmatig Nederlandse vrienden die bij ons in Zweden komen logeren óf wij komen op bezoek tijdens de herfstvakantie.’
Terug naar Soest
‘Afgelopen week was het officieel herfstvakantie in Zweden, een week later dan in Nederland. Met een auto volgeladen met koffers en tassen (het leek wel een volksverhuizing) hebben we 15 uur over de Zweedse, Deense en Duitse snelweg gejakkerd. Pijn in mijn kont van het zitten. Standaard verzuchten we, zodra we de Nederlandse grens over zijn; ‘Aaahhhh wat zijn de Nederlandse wegen toch fijn en duidelijk, het zijn echt de beste wegen van Europa!’ En dan is het gelukkig niet ver meer. We verblijven in Soest, onze oude woonplaats. We moeten altijd éventjes langs ons oude huis rijden om te mijmeren over vroeger en uit nieuwsgierigheid om te zien of de nieuwe bewoners nog iets hebben veranderd aan het huis of de tuin.’
Een dagje Amsterdam
‘Dit jaar hebben we Zweedse vrienden meegenomen naar de lage landen en ben ik dus niet alleen een weekje op vakantie, maar ben ik ook een weekje de tourguide. Een dagje Limburg, een dagje Utrecht, een bezoekje aan pretpark Toverland, een middagje zwemmen in een subtropisch zwemparadijs én natuurlijk een dagje Amsterdam. Elke toerist wil Amsterdam gezien hebben en zo loop ik dus een hele dag vooraan de groep door de drukke hoofdstad te slenteren. We stapten uit de trein op Centraal Station en ik leidde de groep rechtstreeks naar de rondvaartboot. Een uurtje varen door de grachten leek me een mooi en leerzame start van ons Amsterdamse dagje. Om de audioguide in drie talen de bezienswaardigheden te horen beschrijven was behalve interessant ook zeer rustgevend. Daarna was het gedaan met de rust.’
‘Via het Damrak lopend naar de Dam, souvenirwinkeltje in en souvenirwinkeltje uit, de tegemoetkomende geur van cannabis het ene neusgat in en het andere weer uit, verder naar de Ouwezijdsvoorburgwal en de Nieuwmarkt op om vervolgens lekker te struinen op het Waterlooplein. De uren en de stappenteller liepen behoorlijk op, kan ik je verzekeren! Zowel de kinderen als onze Zweedse vrienden keken hun ogen uit. Het hoogtepunt van onze dag beleefden we letterlijk en figuurlijk, nadat we teruglopend het pontje pakten naar het IJ en daar tickets kochten, voor de 5D experience “This is Holland”. Dit is écht een aanrader en zeker niet alleen voor toeristen. Als Nederlandse ervoer ik toch een gevoel van trots en bewondering toen we in een soort van simulator over ons prachtige land vlogen. Ge-wel-dig!’
‘En toen besefte ik me des te meer dat ik ben blij dat ik Nederland niet hoef te missen, want daar is het veel te mooi voor!’
Benieuwd naar alle andere columns van Kim-Lian? Die lees je hier.
