Cocoonen
‘De laatste weken en dagen van December tikken weg. Ik lees overal dat de donkere decembermaand een uitgelezen kans is om te vertragen in tempo en te reflecteren op het afgelopen jaar. Om te cocoonen. Je terug te trekken uit het maatschappelijke engagement en dat in te wisselen voor de geborgenheid in je eigen huis met je dierbaren. Ik ben net weer een paar daagjes terug in Zweden na een 12 daagse werkreis in Nederland. Het is hier laat licht en vroeg donker. Dus dat cocoonen gaat eigenlijk al vanzelf. Als ik om 3u ‘s middags buiten geen hand meer voor ogen zie, wil ik alleen nog maar in de foetushouding onder een dekentje kruipen en op de bank gaan liggen.’
Reflecteren
‘Om te reflecteren over het afgelopen jaar pak ik mijn telefoon erbij en scroll door alle foto’s van 2022. Het zijn 4288 foto’s ! Mijn hemel, wat een hoop. Laten we er een aantal honderd, veelal dezelfde mislukte selfiepogingen, van aftrekken. Dan nog blijven er heel veel leuke foto’s over. Er komen momenten voorbij die ik bijna al weer vergeten was of niet eens bij stil gestaan heb. Het leven raast door en ik raas mee.’
‘Het verlangen om vertraging en verstilling een vast onderdeel te willen maken in mijn dagelijkse leven begint te groeien. Waarom daarmee wachten tot december? Gelukkig helpt het leven mij een handje bij dit groeiende verlangen. Niet voor niets is het programma “Zin in morgen” op mijn pad gekomen, waarin allerdaagse spiritualiteit en zingeving de boventoon voeren. Alleen al door een paar opnamedagen gevuld met bijzondere ontmoetingen en activiteiten heb ik zoveel tools aangereikt gekregen om diepere antwoorden te vinden in mijzelf en op de grote vragen van het leven.’
Bosbaden
‘Laatst gingen we voor “Zin in morgen” 3 uur bosbaden. Bosbaden? Ik had er nog nooit van gehoord. Zwemmen in het bos allicht? Nee, dat is het niet. Bosbaden houd in dat je heel langzaam (eigenlijk in slow-motion) en in stilte door het bos loopt. Je bent niet alleen IN de natuur, maar ook MET de natuur. Door een korte meditatie en de juiste intentie staan al je zintuigen op scherp en ineens zie je, ruik je, voel je, hoor je en ervaar je veel meer dan wanneer je op “normaal” tempo met bijvoorbeeld de hond door het bos loopt. Er gaat letterlijk een wereld voor je open. Een wereld van overvloed. Een wereld die er altijd al is, maar waar je vaak aan voorbij gaat. Ik ben zeker niet de enige die hiermee bezig is, hoe meer je je er in verdiept hoe meer gelijkgestemden je op je pad tegenkomt. Zo gaaf, vind ik dat.’
Dankbaar
‘Door alle foto’s besef ik me dat 2022 eigenlijk een heel bijzonder jaar was en dat ik zoveel heb om dankbaar voor te zijn. En die dankbaarheid wil ik graag uitspreken. Dus bijdeze, bedankt voor alle gave avonturen die ik dit jaar mocht beleven ; “ Wie is de Mol?” en “The Passion, Hemelvaart” (om er maar een paar te noemen). Bedankt voor de mooie reizen die ik met mijn gezin mocht maken naar Italië en Kroatië. Bedankt voor de liefde die ik mag geven en ontvangen van mijn vrienden, familie, collega’s en zelfs van vreemden.’
‘Bedankt voor onze gezondheid, los van een paar verkoudheidjes binnen het gezin niets te klagen gehad dit jaar. Bedankt voor de verjaardagen. Bedankt dat ik de hoge energierekeningen kan betalen. Bedankt voor magen die gevuld zijn. Bedankt voor het dak boven mijn hoofd en het warme bed waar ik in lig. Bedankt voor nieuwe inzichten. Bedankt voor nieuwe ontmoetingen. Bedankt voor de warmte van mijn gezin. Bedankt voor het lef om dingen aan te pakken ook al vind ik het soms doodeng. Bedankt voor het lachen. Bedankt voor het huilen. Bedankt voor de verstilling.’
‘Ik kan nog wel even doorgaan, maar ik denk dat je mijn gevoel wel snapt. Bedankt voor alles, het goede en de minder goede dingen! Want ook in de minder goede dingen ligt een waardevolle levensles. Ik hoop dat jij, die deze column leest, ook mag baden in een gevoel van dankbaarheid. En dat je diep in je hart voelt dat het leven dat ons gegeven is, zo mooi is. Ik wens je een liefdevolle kerst en een heel gelukkig en gezond nieuw jaar!’
Liefs, Kim-Lian
