Kankerdiagnose Martijn Krabbé
Presentator Martijn Krabbé maakte een flink aantal maanden geleden bekend een vorm van kanker te hebben. Hiervoor wordt hij al een lange tijd behandeld en af en toe geeft hij een gezondheidsupdate. Gisteren gaf hij er weer één en daar zijn wij al een tijdje stil van. ‘We hebben dat tot nu toe geheim gehouden. Daar was een goede reden voor. Het is niet fijn als andere mensen gaan speculeren over je levensverwachting. Maar Deborah, de kinderen en ik zijn inmiddels wel zover dat we dat mentaal gezien aankunnen. Bovendien verwacht ik dat de sensatiezucht er zo langzamerhand wel af is? Dus daar komt ie: ik heb longkanker op rechts met een uitzaaiing in de hersenhelft op links. In het laatste stadium en zonder kans op genezing. Zo, dan is dat maar gezegd.’
Zware weken
In een interview met LINDA. vertelt niet alleen Martijn over zijn kankerdiagnose, maar ook dochter Michelle spreekt zich erover uit. Zij zegt: ‘Ik woon sinds twee jaar op mezelf in Maastricht en had echt de tijd van mijn leven. Ik kwam nog maar weinig thuis, en als er familievakanties werden gepland, dacht ik eerlijk gezegd: ik ga liever met mijn vriendinnen op pad. Maar ineens is alles anders geworden.’
De eerste weken na de diagnose waren zwaar voor Michelle. ‘Papa en Deborah wilden het eerst persoonlijk aan familie, vrienden en collega’s vertellen. Dus hier kwamen twee weken lang drie keer per dag mensen over de vloer. Ik hoorde papa en Deborah elke keer hetzelfde verhaal vertellen, terwijl ik mijn gevoelens intussen met niemand kon delen.’
Enorm schuldig
Michelle heeft soms last van een schuldgevoel, omdat zij bang is dat haar vader niet meer bij belangrijke momenten in het leven zal zijn. ‘Ik ben pas twintig en had zo veel leuke dingen op de planning staan. Dan komt een zieke vader heel slecht uit. Waar ik me natuurlijk enorm schuldig over voelde. Omdat ik vond: geniet er nou juist van dat hij er nog wel is.’
Martijns dochter legt uit waarom het denken aan de toekomst haar angstig maakt. ’23 september word ik 21, en ik verheug me al jaren op het diner dat ik dan ga organiseren. Intussen krijg ik er stress van om te ver in de toekomst te kijken en me af te vragen welke momenten hij nog gaat meemaken. Dat diner? Mijn bruiloft? Mijn eerste kind?! Het lijkt me verschrikkelijk als mijn kinderen hem niet zullen leren kennen.’
Extra genieten
Naast het verdriet, probeert Michelle ook aan de mooie momenten te denken. Zij vertelt: ‘Ik heb het zwaar, maar tegelijkertijd geniet ik er extra van hoe close papa en ik weer zijn geworden. Nadat mijn ouders uit elkaar gingen, heb ik me een tijdje tegen hem afgezet, terwijl wij daarvoor een ontzettend sterke band hadden. Die is helemaal terug, maar ik kan nu ook volschieten van alles wat we niet meer samen gaan meemaken.’
Martijn reageert hierop heel emotioneel: ‘Er is een onuitsprekelijk verdriet dat op je wacht. Ik voel me er heel schuldig over dat ik jullie dit aandoe.’