Kan je om te beginnen iets over jezelf vertellen?
“Ik ben Toyah, inmiddels 33 jaar en ik kom uit Amsterdam. Ik ben opgegroeid in Amsterdam-Noord en ben van jongs af aan al een hele grote fan van de band De Dijk. Vroeger namen mijn ouders mij altijd mee naar het openluchttheater in het Vondelpark. Daar speelde veel bekende bands waaronder De Dijk. Toen ik een jaar of 5/6 jaar oud was, zag ik De Dijk voor het eerst. Dat was het moment dat ik dacht: WOW!”
Je ouders namen je vaak mee naar optredens, waren zij ook fan van de Dijk?
“Ja, mijn ouders waren ook fan, maar gewoon normaal zeg maar. Ik heb best wel een muzikale opvoeding gehad. Mijn ouders hebben een liefde voor muziek en namen mij regelmatig mee naar verschillende concerten. Zodoende is dat er bij mij ook een beetje ingeslepen. Maar toch maakte De Dijk het meeste indruk bij mij.”
Wat was het eerste moment waarvan je dacht: dit is té gek?
“Dat is begonnen in Paradiso. Mijn tante kon door haar werk vaak concerten bezoeken. Zij stond vaak op de gastenlijst en nam mij mee. Ik vond het te gek daar. Bij die concerten heb ik ook veel andere fans ontmoet. Die vonden mij allemaal heel interessant en bijzonder, want ik was natuurlijk een van de jongste fans. Ik leerde in die tijd veel mensen kennen en werd door hun enthousiasme ook aangestoken.”
Heb je ook een mooiste of leukste herinnering aan De Dijk?
“Ik vind de terugkomende maniertjes van de bandleden altijd heel leuk om te zien. Zo zwaait Hans de bassist altijd met zijn handdoek, maakt de gitarist altijd een stapje van voor naar achter en zegt zanger Huub altijd ‘Vrienden en vriendinnen’. De fans hoeven elkaar dan één blik te geven en dat denken we al van: ‘Oh, ja’.
Is er ook écht een concert geweest wat je favoriet is?
“De Dijk komt eigenlijk het beste tot zijn recht in de kleine zalen. Die optredens in Paradiso vond ik geweldig. Ook het Openluchttheater Caprera in Bloemendaal heeft indruk gemaakt. De sfeer is daar heel goed en heel gezellig. Het is net of je dan op een groot feest bent met familie onder elkaar. Het is gezellig en het is buiten. Die twee plekken hebben wel heel veel indruk op mij gemaakt.”
Heb je ook vriendschappen opgebouwd met de mede-fans?
“Niet perse vriendschappen, wel mensen die ik dan regelmatig tegen kwam bij concerten. Dan is het even een dikke knuffel en een kort praatje en je gaat genieten van de muziek. Het voelt een beetje als familie, maar die zie je dan maar heel af en toe. Er was op een gegeven moment een gastenboek op de website waar je dingen in kon schrijven. Daar kwamen eigenlijk wel steeds dezelfde namen terug. Ook was er een chatbox waar je met elkaar kon kletsen. Zelf vind ik foto’s maken tijdens de concerten heel leuk. Deze foto’s deelde ik graag met de webmaster van de website. Uiteindelijk verdween de chatbox en gastenboek op de website, dus besloot ik om een Facebook fangroep aan te maken. Zodat we toch nog een plek hadden om met elkaar te kunnen praten en de liefde voor muziek te kunnen delen.”
Wij lazen dat je ook boek hebt gemaakt voor het afscheid van De Dijk? Kun je ons daar meer over vertellen?
“Toen op 1 juni vorig jaar bekend werd dat ze gingen stoppen had ik zoiets van ik wil eigenlijk iets leuks doen als fangroep. In de Facebookgroep heb ik gevraagd of ze mij bijzondere of leuke verhalen wilde sturen, zodat ik dat kon verwerken in een boek. Uiteindelijk zijn daar 37 verhalen in gekomen en daar heb ik ook foto’s van de fans, de band en foto’s die ik zelf heb gemaakt in verwerkt.”
Heb je die zelf ook kunnen overhandigen aan de band?
Ja, vorig jaar op 10 december heb ik die overhandigd in Hoorn. Dat was heel spannend. Tijdens het concert raakte ik gelukkig wel een beetje ontspannen en daarna dacht ik: ‘Het is nu wel oké en we gaan ervoor.’ De band wist er niets van alleen het management. Na het concert maakte de band zich al klaar om weg te gaan en toen kwam ik en zei ik: ‘Ik heb een cadeautje voor jullie.’ Ze kwamen naar de kleedkamer en ik heb dat overhandigd aan iedereen. Ze vonden het ook allemaal heel bijzonder en waren heel erg verrast.”
Hoe was het voor jou om afscheid te nemen?
“Toen ik hoorde dat ze gingen stoppen was ik natuurlijk heel verdrietig. Ik heb met veel fans gesproken online en ben ik nog bij de laatste concerten geweest. Om het allemaal te verwerken ben ik heel veel werk gaan stoppen in het boek. Dit heb ik dus uitgereikt en uiteindelijk hebben heel veel fans dat boek ook gekocht. Het is nog steeds te koop en er is zelfs een tweede druk van gemaakt. 17 en 18 december waren dan de allerlaatste concerten, dat waren de afsluitingen in Paradiso. Ik had van hele lieve fans een kaartje gekregen voor de 17de, omdat dat oorspronkelijk de laatste datum zou zijn en toen werd het toch nog de 18de en daar kon ik dan ook gelukkig bij zijn. De 17de had ik zoiets: ‘We gaan er een feestje van maken, nog twee keer knallen, maar de 18de was ik wel echt emotioneel. Sommige nummers die hakte er echt wel in, dat ik dacht: Oh god, ik ga dit nooit meer horen, tenminste niet live. Dat was toch wel een raar besef van dit is toch wel het laatste concert. ”
Dan als laatste een hele gemene vraag, heb je een favoriet uit de band?
“Vroeger was ik helemaal gek van de bassist Hans. Natuurlijk vind ik Huub de frontman ook geweldig, die speelt ook wel eens kleine rollen in films. Toch vind ik Pim de toetsenist ook wel een inspiratiebron. Hij fotografeert veel en ik heb hem ook een aantal keer gesproken. Het zijn eigenlijk allemaal acht hele gewone mannen. Ik heb ze allemaal ontmoet. Als ik nu moet kiezen zijn Hans en Pim zijn dan wel de favorieten, maar ik vind ze eigenlijk allemaal geweldig.”
BN’ er crush van vorige keer gemist? Je leest het hier!
Heb jij ook een bijzonder verhaal en zou je dat met ons willen delen? Stuur dan een mailtje naar [email protected].
