Kan je om te beginnen iets over jezelf vertellen?
‘Mijn naam is Patrica Kok, 37 lentes jong. Ik woon samen met mijn vriend Erik en mijn twee katten Shiela en Simba in het prachtige Alkmaar en ik ben fan van de grootste en liefste knuffelbeer van Nederland: Wolter Kroes.’
Kan je ons meenemen naar het moment dat je fan werd van Wolter?
‘De eerste keer dat ik de muziek van Wolter hoorde was toen ik 15 jaar was. Ik ben vroeger heel veel gepest op school en heb ook veel meegemaakt in mijn jonge leven. Ik had niet veel vrienden op school en stond er vaak alleen voor. Ik hoorde Wolter zijn muziek voor het eerst op de radio met het nummer ‘Mag ik je knuffelbeer zijn’. Ik voelde letterlijk elke noot die hij zong. Ik kreeg kippenvel over mijn hele lichaam en tranen in mijn ogen, maar toen wist ik nog niet wie die fantastische zanger achter het mooie nummer was. Toen het nummer afgelopen was op de radio zeiden ze: ‘Dit is Wolter Kroes met Mag ik je knuffelbeer zijn’ en vanaf dat moment wist ik dat ik meer van zijn muziek wilde horen.’
En hoe heb je dat toen aangepakt, ben je toen cd’s gaan kopen?
‘Ja, ik ben sowieso naar verschillende Music stores geweest en toen ben ik ook een beetje gaan kijken van welke cd’s zijn dan van hem en welke liedjes heeft hij dan nog meer? Ik heb toen cd’s gekocht en ben wat meer naar die cd’s gaan luisteren en ook naar de teksten van hem, en toen dacht ik: ‘Jeetje wauw, jij zingt zoals ik mij voel.’
Kan je je ook nog de eerste keer herinneren dat je hem live zag?
‘In Purmerend had je een partycentrum ‘De Doele’ daar zag ik hem voor het eerst live. Ik ben al meer dan tien jaar fan, dus ik moet even terug in de tijd. Tijdens zijn optredens merk je al heel gauw hoe hij is met zijn fans. Hij loopt liever naast de rode loper als dat hij erop staat. Hij is vrij nuchter en superlief naar zijn fans toe. Hij komt ook letterlijk op je af en probeert even een praatje met je te maken. Je krijgt een knuffel van hem en drie dikke zoenen. Gewoon een échte nuchtere Nederlander.’
Heb jij een mooiste en leukste herinnering aan Wolter?
‘Dat was toen Wolter bij mij thuis kwam. Hij had namelijk een winactie gedeeld op zijn Facebook van zijn nieuwe cd ‘Formidabel’, aan ons de taak zijn nummers van die cd te verwerken in een gedicht. Hij zou dan dat gedicht gaan lezen en dan zou hij ook bij diegene persoonlijk thuis langskomen om een kerstpakket te brengen van de Sligro. Ik dacht natuurlijk, deze winactie is mij op het lijf geschreven. Dus ik stuurde dat gedicht door en een tijd later werd ik in dat Facebook bericht door Wolter getagd: ‘Gefeliciteerd Patricia, bij jou kom ik het kerstpakket en het album thuis langs brengen. Jouw gedicht heeft het meeste indruk op mij gemaakt.’ Mijn hart maakte een vreugdesprongetje vanbinnen en inderdaad; 21 december 2016 kwam Wolter inderdaad bij mij thuis bij mijn moeder en stiefvader. Ik had het mede ook voor hun gedaan. Het was echt een middag om nooit te vergeten. Ik weet nog toen Wolter aan kwam rijden in zijn auto. Hij stapte uit, ik liep op hem af en ik kreeg gelijk weer een dikke knuffel, drie zoenen ik voelde duizend vlinders in mijn buik. Ik wist dat Wolter drie dagen later jarig was, 24 december, dus ik had met mijn moeder geregeld dat we een fototaart van de Hema thuis hadden staan. Op die fototaart stond een foto van zijn nieuwe cd en toen hebben wij voor zijn verjaardag lang zal hij leven gezongen. Na het aansnijden van de taart heeft Wolter het kerstpakket overhandigd aan mijn moeder, maar dat was nog niet alles. Het mooiste moment van Wolter was, toen ik bij hem op zijn knie op schoot kon zitten, hij een arm om mij heen sloeg en speciaal voor mij het liedje ‘Formidabel’ begon te zingen. Ik heb mij toen nog nooit zo gelukkig gevoeld.’
We kunnen ons goed voorstellen dat je dat nooit meer zult vergeten.
‘Ja, een herinnering voor het leven. Ik heb Wolter ook een keer gezien in Hoorn. Dat was een maand nadat ik mijn vader plotseling verloren had. Ik had al mijn moed bij elkaar geraapt van: ‘Oké we gaan erheen’. Hij stond daar zo heerlijk op het podium te zingen. Op een gegeven moment kwam het nummer: ‘Papa heb je even tijd’. Dat nummer heeft nog nooit zoveel betekenis voor mij gekregen vanaf het moment dat hij dat zong. Ik brak meteen door tweeën, gewoon op de manier hoe hij het zong. Hij zag het meteen, kwam van het podium af, liep naar mij toe, sloeg een arm om mij heen, begon mij te troosten. Hij zong het nummer verder en het nummer was afgelopen maar het evenement was ook afgelopen en ik stond nog keurig in de rij voor een handtekening en een fotomomentje, dus ik dacht: ‘Weet je, ik laat lekker iedereen voor, ik ga wel als laatste, want ik zit toch niet zo lekker in mijn vel’. Uiteindelijk was ik aan de beurt en toen zei hij tegen mij: ‘Mag ik vragen waarom jij bij het nummer door tweeën brak bij Papa heb je even tijd?’ Dus ik zei tegen hem: ‘Ik ben net een maand geleden mijn vader plotseling verloren.’ Wolter heeft natuurlijk ook zo’n echte band met zijn vader en toen brak hij ook een beetje van binnen, dat raakte hem natuurlijk ook.’
Heb je ook nog iets op je bucketlist staan wat je graag nog met Wolter zou willen beleven?
‘Ja natuurlijk! Wolter had laatst op zijn Facebook een foto winactie, dat je met hem een fotoshoot kon winnen. Helaas heb ik dat niet gewonnen. Ik zou dat wel graag een keer met hem willen. Hij was toen bij de Bazaar in Beverwijk, daar had hij de promotie voor zijn nieuwe cd ‘We gaan nog even door’ ik stond toen ook in de rij voor het fotomoment en toen in een keer toen ik aan de beurt was tilde Wolter mij de lucht in. Hij stond er en hield mij zo zwevend vast, dat was heel mooi en toen heeft hij mij ook letterlijk op handen gedragen. Ik zou wel veel meer van dat soort gekke foto’s willen met Wolter. Dat lijkt mij echt fantastisch zo’n fotoshoot 1 op 1 met Wolter.’
Stel Wolter leest dit interview, zou je dan nog iets willen zeggen tegen hem?
‘Lieve Wolter, Jij bent mijn knuffelbeer op de rand van mijn bed. Je bent mijn knuffelbeer als ik het even niet red. Je bent mijn grote steun geweest na het overlijden van mijn vader. Jouw muziek, liefde en een schouder om op te huilen tijdens het nummer: ‘Papa heb je even tijd’ hebben mij heel erg goed gedaan. Door jou zie ik weer hoe mooi het leven kan zijn. Je bent mijn beste vriend en ik hoop nog veel meer mooie jaren als vrienden samen. Meer moois kan ik er niet over zeggen.’
BN’ er crush van vorige keer gemist? Je leest het hier!
Heb jij ook een bijzonder verhaal en zou je dat met ons willen delen? Stuur dan een mailtje naar [email protected].
