Rens en Rachel emigreerde met hun gezin naar Italië: 'Mensen hebben hier veel meer tijd voor elkaar.'
Zie ook:
Delen

Rens en Rachel emigreerde met hun gezin naar Italië: ‘Mensen hebben hier veel meer tijd voor elkaar.’

Het is 2018 wanneer Rens en Rachel besluiten om hun leven in Nederland achter te laten en opnieuw te beginnen in Italië. Met Nederland was niets mis, maar het verlangen naar avontuur bleef hangen. Huizen werden verkocht, banen werden opgezegd, en koffers werden gepakt. Een droom werd werkelijkheid. Maar het realiseren van deze droom ging niet altijd zonder tegenslagen...

Ingrijpend besluit

Een nieuw leven in het buitenland; het was een droom die Rens maar al te graag werkelijkheid wilde maken. Toch was zijn vrouw, Rachel, nog niet helemaal verkocht. ‘Houd het lekker bij een droom’, is wat Rachel zei wanneer Rens weer begon over een nieuw leven in het buitenland. Maar na zichzelf ruimte te hebben gegeven om erover na te denken, ontstond er langzaam maar zeker ook bij Rachel een verlangen naar een nieuw avontuur. Hetgene dat bij Rachel de knop heeft doen omdraaien? Dat was haar man. ‘Ik zag dat Rens niet helemaal happy was in Nederland. Dan heb je een keuze: blijf je in een sleur hangen waarin elke dag hetzelfde is, of ga je mee in een avontuur waardoor hij wel weer happy zou worden’, aldus Rachel. Die keuze was al snel gemaakt. Uiteindelijk konden de koffers gepakt worden en werd het tijd voor het gezin om gedag te zeggen tegen hun vertrouwde leven in Nederland.

Geen onbekend terrein

Familie van Hilst liet zich niet helemaal aan hun lot over. Italië was namelijk niet algeheel onbekend terrein. Het gezin was er namelijk al vaker op vakantie geweest. Vooral Le Marche is een regio waar het gezin bekend is. Eén ding was voor het gezin ook zeker: “Als we gaan verhuizen, dan gaan we vlakbij de zee en de bergen”. En dat is gelukt. De prachtige camping ligt namelijk in Loro Piceno, Le Marche. Wel is de camping door een grondige keuring gegaan voordat familie van Hilst de knoop doorhakte. ‘Wij hadden een top 10 samengesteld waaraan onze woning moest voldoen”. Zo moest het dichtbij een dorp liggen met daar een school, leuke restaurantjes, en gezellige barretjes. En ook niet geheel onbelangrijk was een huis waaraan niet al te veel geklust hoefde te worden. Loro Piceno kwam door de keuring en dus besloot het gezin zich hier te vestigen en te beginnen met de opbouw van Camping44.

Tegenslagen

Ondanks het prachtige resultaat, verliep het gehele proces niet zonder tegenslagen, en die tegenslagen begonnen al bij aankomst. ‘Toen we aankwamen, woonde de vorige eigenaar hier nog. Dat is wel even raar; dat je hier aankomt en er nog iemand in je huis woont.’, vertelt Rachel. Een ander probleem, dat niet geheel onbelangrijk was, was het regelen van de vergunning. In Italië zijn de wetten rondom het beginnen van een camping namelijk net iets anders dan in Nederland. ‘Wanneer je niet zeker weet of je überhaupt wel open mag, gaan er toch onzekerheden ontstaan. De kinderen deden het namelijk zo goed en wij vonden het zelf ook fantastisch’. Gelukkig kwam het met de vergunning allemaal goed en kon de familie gelukkig opengaan, al was het niet voor een veel groter probleem dat zich op openingsdag zou voordoen…

‘Na alle verbouwingen konden we eindelijk opengaan. Daarom hielden we op 19 juli een openingsfeest dat om 17.00 zou beginnen. Die dag kregen we om 16.50 een melding dat er een tornado kwam. Alles wat we toen hadden opgebouwd, lag weer plat.’.

Licht aan het eind van de tunnel

Gelukkig immigreerde het gezin naar een plek waar mensen elkaar maar al te graag willen helpen. ‘Op de avond van het openingsfeest kwamen mensen aan in nette kleding. Die zijn toen weer weggegaan en kwamen later terug in werkkleding in rubberen laarzen en die zijn ons komen helpen. Samen met hele dorp hebben we toen de camping weer opgebouwd, waardoor we de volgende middag alsnog onze eerste gasten konden ontvangen.’

Dat mensen elkaar in Italië maar al te graag helpen, was wel een nieuw verhaal voor Rachel. ‘Mensen hebben hier veel meer tijd voor elkaar.’ Dat werd al duidelijk toen het hele dorp meehielp aan het heropbouwen van de camping. Maar op veel meer plekken is het zo dat mensen de tijd nemen om even met elkaar te kletsen. Op het werk, bij de speeltuin, maar ook bij de supermarkt. En dat was iets waar Rachel wel even aan moest wennen. ‘Als ik in Nederland in de rij bij de supermarkt stond, dacht ik al bij de persoon voor me “schiet nou eens op”. Dat dacht ik hier eerst ook, maar mensen nemen hier echt de tijd.’.

Dilemma’s

‘”Als je mij in een plan had laten zien wat er van te voren zou gebeuren, dan was ik nooit gegaan”, vertelt Rachel. Toch zou Rachel voor geen geld de ervaring willen inruilen. “Omdat je het nu wel hebt gedaan en alle avonturen bent aangegaan, ben je zo’n enorme ervaring rijker.”. Haar enige advies voor mensen die ook aan het overwegen zijn om hun leven in Nederland achter te laten is dan ook: “Doen. Echt doen. Je kan het beter gedaan hebben en er spijt van hebben, dan het niet gedaan te hebben en jezelf voor altijd af te vragen hoe het zou zijn geweest.”.

Na een lange tijd bezig te zijn geweest met het verbouwen en opzetten van een camping, mag het eindresultaat er ook zeker zijn. Met een prachtige camping met allerlei faciliteiten en ontelbaar veel dingen om te doen, kan het ook niet anders dat de camping twee keer op een rij is uitgeroepen tot camping van het jaar. Dus, heb je nog geen vakantieplannen en ben je op zoek naar een vakantie om nooit te vergeten? Neem dan een kijkje op de website van de camping van Rachel en Rens!

 

Delen