Leo had een moeilijke start
Zijn eerste levensjaar zat Leo opgesloten in een kast. Ook bleek hij destijds van een rots gegooid te zijn. ‘De dierenarts heeft Leo nog eens onderzocht en kwam erachter dat hij een hersenbeschadiging heeft’, vertelt Karla. ‘Het zou veel van zijn gedrag en van het rondjes draaien kunnen verklaren.’ Gelukkig doet hij dat inmiddels een stuk minder sinds Karla een hulptraject startte bij de Dierenbescherming.
Coördinator maatschappelijke dierenhulp Pamela boog zich over het ‘probleem’ en zette hondengedragsdeskundigen en -trainers Jenny en Myrna in om Leo te observeren en Karla trainingstips te geven. Ook kreeg Karla hulp van een dierenbuddy die de grote wandelingen van Leo op zich nam. ‘Met deze hulp kwam ik erachter dat Leo prima kan leren, zelfs met eventuele hersenbeschadigingen’, concludeert Karla. ‘Leo is en blijft een prikkelgevoelig hondje, dat zal ook nooit overgaan, maar de trainingstips geven veel rust.’
Snuffelen in plaats van blaffen
Vanwege een chronische ziekte aan haar voeten kon Karla geen lange wandelingen maken, maar nu heeft ze goed nieuws: ‘Ik heb eindelijk medicijnen gekregen die fantastisch werken! Door het jarenlang niet goed kunnen lopen, is mijn conditie echt beneden peil. Ik werk daar nu aan en bouw mijn wandelingen met Leo op. We lopen samen steeds grotere rondjes! Ik doe Leo aan een lange lijn zodat hij de ruimte heeft en lekker kan snuffelen. En ook dat laatste is een enorme vooruitgang: Leo gebruikte zijn neus voorheen helemaal niet. Hij keek alleen maar nerveus rond, op zoek naar iets waar hij naar kon blaffen. Dat opsnuiven van alle geuren in zijn omgeving is wat dat betreft een verademing.’
Leishmania
Helaas heeft de dierenarts ook de ziekte ‘Leishmania’ geconstateerd. Leo groeide op in Italië en daar liep hij een parasiet op die voor infecties zorgt en op de lange termijn organen aantast. ‘Hij zal zijn leven lang medicijnen moeten slikken. De dierenarts onderzoekt hem ook regelmatig om hem te monitoren. Vervelend, maar dit verklaart wel weer waarom Leo om de drie uur moet plassen.’ Een bijkomend nadeel is dat de kosten die deze ziekte met zich meebrengt hoog oplopen, terwijl Karla het niet breed heeft. Ze reageert schouderophalend: ‘Ja, het is erg duur, maar dat heb ik voor hem over. Als ik met deze zorg zijn leven kan verlengen, doe ik dat zonder nadenken.’
Beste maatjes
Voor Karla is het zo klaar als een klontje: ‘Leo en ik zijn de beste maatjes. Hij wil altijd bij me blijven. Niet iedereen zou hem gekozen hebben of houden. Sommige mensen zeggen ‘waarom houd je hem? Je kunt toch beter een hondje nemen die je leuk kunt uitlaten?’ Bij die gedachte moet ik al huilen. Leo is mijn maatje. Het gaat hartstikke goed met hem en met mij daarom ook. Het gaat misschien langzaam, maar hij blijft vooruitgaan. Ik ben trots op mijn lieve Leo.’
#Samenblijven
De Dierenbescherming is er voor dier én mens. Ze zijn blij dat ze Leo en Karla met hondengedragsdeskundigen en een dierenbuddy hebben kunnen helpen. Zo hoeven hond en baas niet uit elkaar en voorkomen ze verdriet en dierenleed. De komende weken vraagt de Dierenbescherming extra aandacht voor de preventieve dierenhulp die zij bieden. Wil je dit waardevolle werk steunen of meer weten over hoe de Dierenbescherming dierenleed en verdriet voorkomt?
Ga dan naar www.dierenbescherming.nl/preventiewerk.
