Herseninfarct
Aan Libelle vertellen Frans en Mariska Bauer hoe hun heftige jaar eruit heeft gezien. Begin januari werd Mariska Bauer namelijk getroffen door een herseninfarct. Mariska: “Alles aan mij was verlamd, ik kon niet eens mijn telefoon vasthouden of een berichtje tikken. Mijn hoofd wilde dat wel, maar het lukte gewoon niet. Ook bellen niet, want ik praatte amper. Dat werd die eerste dagen door ergo- en fysiotherapie gelukkig snel beter.” Ook voor Frans kwam de klap hard binnen: “Het was erg emotioneel. Ik heb nog nooit zo veel gehuild als toen.”
Gezin
Voor het gezin is er veel veranderd. Frans: “De dingen die voor ons altijd normaal waren, zoals denderend en zingend door het huis gaan, konden niet meer.” De drukte en prikkels zijn voor Mariska heel moeilijk: “Geluiden van regen, een boor of stofzuiger trekken me leeg. Als het niet meer gaat, loop ik naar buiten. Of ik ga slapen.” Het gaat langzaam beter met Mariska, maar ze moet blijven nadenken wat ze wel en niet kan. Mariska: “Ik heb de meeste functies terug, maar ik ben niet meer de oude.”
Dankbaar
Frans: “Aan de ene kant begon dit jaar slecht, aan de andere kant was het een heel dankbaar jaar. Dat we Mariska mochten houden is mijn grootste cadeau.” Ook schrijft Frans dat dit jaar niet alleen Mariska veranderd, maar zichzelf ook. “Ik heb me dertig jaar rotgewerkt en heb het mooiste huis dat ik me kan voorstellen. Maar ik weet inmiddels, zonder Maris stelt het allemaal niets voor.”
Kerst en Oud & Nieuw
Kerst gaat er wel anders uit zien in huize Bauer. In plaats van dat er gekookt wordt, gaan ze met het hele gezin en aanhang in een restaurant eten, vertellen Mariska en Frans aan Libelle. Ook met Oud & Nieuw blijven ze gewoon thuis. Frans: “Dat sluiten we emotioneel af, denk ik, want we hopen dit nooit meer mee te maken.”
