Isa: ‘De generaties na ons willen juist graag bekend worden. Weet waar je aan begint, dacht ik dan. Ik heb nooit díe behoefte gehad. Ik wilde gewoon mooie en leuke dingen maken. Uiteindelijk heb ik er een weg in gevonden. Ik ga er ook nooit vanuit dat iemand mij kent. Dat vind ik echt heel arrogant.’
‘Ik vind het nu lastiger voor mijn kinderen. Maar het is wat het is. Ik doe geen rare dingen, je zal mij nooit topless op een bar zien dansen. Iedere rol die ik gespeeld heb, vertegenwoordigt iets. In Rozengeur & Wodka Lime speelde ik Catharina en zij was heel vrij. En ik lijk misschien vrij, maar dat ben ik helemaal niet. Dus ik dacht: ik kan best een beetje vrijheid van haar overnemen. Ik ben heel licht, dus als we dan toch zware thematiek laten zien aan de wereld, laat het mij dan maar doen. Ik ga er niet zo snel aan onderdoor.’
‘Ik heb best veel rollen gespeeld van vrouwen met depressies. Ook een rol van een moeder die net een kind had verloren. Ik weet nog dat mijn zoon Merlijn zei: ‘Jezus mam, waarom?’ Ik vond het mooie rollen. In iedere rol zit een uitdaging. Maar deze rol vond ik uiteindelijk niet meer te doen. Ik had twee kinderen die het zwaar hadden thuis als ik er niet was. Ik moest stoppen met op het toneel staan. Hoe graag ik dat ook deed.’
