29 september 2021
Nauwelijks hebben we het laatste gesprek met Shanna afgerond waarin Julian vindt dat ze meer moet deelnemen aan het gezin. Dat zij af en toe een positieve bijdrage moet leveren in de vorm van het oppakken van iets van de huishoudelijke taken, in plaats van uitsluitend te vervuilen. En ik er vooral op hamer dat ze af en toe met me praat. Dat ze vertelt wat er aan de hand is, wat er in haar hoofd omgaat en vraag waarom ze zo afstandelijk en onaangenaam is, barst de bom. Ik had niet anders verwacht want haar gezicht staat al weer een paar dagen op standje onweer. De explosie is zoals je die van een puber mag verwachten. Dat wij geen idee hebben van wat er in haar leven speelt. Wij haar niet snappen en dat de hele wereld tegen haar is. Dikke tranen rollen over haar wangen.
Liefdesleven?
Ik geef aan dat wij haar niet kunnen helpen of steunen als zij niet met ons praat. Zij zegt dat we toch nooit partij voor haar kiezen en dat zij ook echt niet van plan is om haar liefdesleven met ons te delen. Liefdesleven? Ze heeft tot nu toe tegen mij volgehouden dat er helemaal geen sprake is van een liefdesleven. Dit kind wat nooit een seconde haar mond kon houden. Anderhalf uur kon vertellen over iets wat 10 minuten duurde, heeft bedacht dat het ontzettend stom is om met je ouders te praten. En terwijl die ander – die van oudsher niet op praten zit – ineens ontzettend open is over wat ze allemaal uitvreet. Terwijl ik daar soms denk, dat had ik misschien beter niet kunnen weten. Het grootste verwijt van Shanna aan ons is dat wij haar niet begrijpen en daar heeft ze een punt. Aan het eind van het gesprek is er wel gepraat, maar weinig gezegd en vooral niets opgelost. De volgende dag merk ik wel dat het haar heeft opgelucht. Ze oogt een stuk vrolijker. Bij mij blijft het woord ‘liefdesleven’ door mijn hoofd spoken. Wie, wat, waar? Ik denk dat ik Mila maar weer eens voor mijn karretje moet spannen.
Snikkend op de bank
Op donderdag zit Mila snikkend op de bank. Ze zou vrijdag eindelijk met Xander op ‘date’ gaan nadat dat al ruim anderhalf niet kon of niet gelukt is, en nu heeft hij (na afloop) om 23 uur met zijn vrienden afgesproken. ‘Dat is toch stom’ zegt ze. Dat vind ik ook. Mila is niet het type dat er problemen mee heeft als hij met vrienden op stap gaat, maar toch niet na een romantisch etentje? Het probleem is dat zij zelf heeft aangegeven dat hij meer tegengas moet geven. En dat doet hij. Tevergeefs, want ze dramt door en krijgt haar zin. Van wie zou ze dat toch hebben?
Bierfeest voorpret
Ook Julian en ik hebben het oude normaal weer lekker opgepakt. Zowel vrijdag als zaterdag eten en drinken we uitgebreid en heerlijk met vrienden. Over tafel vliegen de foto’s van hen in dirndl’s en lederhosen. Ik denk dat het een grap is, maar het blijkt bloedserieus. Wij maken ons op voor het dorpsfeest van het jaar; een Oktoberfeest! Het maakt allemaal niet uit, het is het eerste feest sinds tijden. Bijzonder hoe je ineens dingen omarmt, die je voorheen waarschijnlijk had weggeduwd. Met een stel mensen op middelbare leeftijd naar een verkleedfeestje waar je bier gaat drinken. Dat wordt vast een dolle boel!
