100pmagazine_natas1
Zie ook:
Delen

Natas: ‘Oud worden is prima, als je je gevoel voor humor maar niet verliest’

Natasja (54) woont met haar man Julian (59), dochters Mila (19) en Shanna (16) en hond Ruby onder de rook van Amsterdam. Wekelijks schrijft zij over wat er speelt op werk, thuis, onder collega’s vrienden, familie en vage kennissen. Deze week gaat het vooral over ouder worden.

Wanneer je je ineens heel erg oud voelt? Als iets wat jij normaal vindt in het museum terecht komt. De Jordanese plaskrul, voorheen iets waar je met een grote boog omheen liep. Staat nu in het Kröller-Müller Museum als trekpleister. Raar. Het was een uiterst vrouwonvriendelijk ding aangezien het aan de onderkant tot zeker een halve meter van de grond open was. Daar hurken met de broek naar benee, was dus geen goed idee. Deze wc voldeed in niets aan genderneutraal. Maar dat was destijds iets waar we niet meteen wakker van lagen. Ik vraag me af of dat er nu wel iets mee te maken heeft en ja hoor. Op internet lees ik dat de donkergroene stalen krul waar de man urineert, uit het Amsterdamse straatbeeld aan het verdwijnen is. Ook op de Noordermarkt moet het urinoir eraan geloven. In plaats daarvoor komt er een MVG toiletunit voor man, vrouw en gehandicapten.

Galgenhumor

Over oud worden gesproken. Mijn tante in Italië – die laatst honderd is geworden – speurde daags na haar verjaardag met een vergrootglas de lokale kranten af. Toen Tina, de vrouw die haar thuis verzorgt, haar aantrof was ze diep in de mineur. Boos omdat niemand een overlijdensadvertentie had geplaatst. Toen Tina haar vertelde dat ze niet dood was gegaan maar haar honderdste verjaardag had gevierd, kwamen ze beiden niet meer bij van het lachen. Moraal van dit verhaal; oud worden is prima, als je je gevoel voor humor maar niet verliest.

Het heeft ook voordelen

Inmiddels ben ik me noodgedwongen aan het verdiepen in de voordelen van het ouder worden. De reizen die Julian en ik gaan maken als de kinderen de deur uit zijn. Het geld dat wij overhouden. De troep die het scheelt. Dat alles ligt waar ik het heb neergelegd. Dat je niet meer wakker ligt omdat ze nog niet thuis zijn. Het is nu even zo druk in en aan mijn hoofd dat het lege nest mij niet als syndroom, maar als muziek in de oren klinkt.

Gelukkig is er genoeg te vieren

Een appje van Moniek, of ik van plan ben voor de verjaardag van mijn zus Terrie die 60 wordt naar Italië te gaan. Ik heb straks een zus van zestig! Een kwartier later hebben wij de vluchten geboekt en nog even later zijn we met zijn vieren. Ik heb zin in vier dagen, vieren met vier vriendinnen met wie wij – was het gisteren? – ook alle dertigste verjaardagen vierden.

Natas van vorige keer gemist? Je leest het hier!

Delen