Editie: Juli/Augustus 2020
Ieder jaar is het plannen van de zomervakantie voor ons weer een enorme klus. Enerzijds moeten we rekening houden met de schoolvakantie van de kinderen en anderzijds zijn juist die zomermaanden de drukste periode qua werk voor Charly en mij. Ik kan je vertellen, die puzzel vraagt om serieuze plan-skills. Vorig jaar zijn we met de auto naar het Comomeer in Italië gereden waar we een kleine week verbleven, waarna Charly aan de andere kant van het Comomeer een optreden had. Ik heb hem daar afgezet en ben met de kinderen doorgereden naar een camping in Fréjus, dichtbij het vliegveld van Nice. Charly vloog vervolgens de volgende dag via Milaan naar Beiroet voor een ander optreden en 3 dagen later terug naar Nice, zodat hij bij ons op de camping kon aansluiten, om vier dagen later weer terug te vliegen naar Beiroet (want nog meer optredens), waarop ik met de kinderen terug ben gereden naar Nederland. Je wordt toch al moe bij het lezen hiervan?! Dit jaar zouden we het dan ook eindelijk eens anders gaan doen. Het zou een goed jaar worden voor Charly, met veel optredens in de lente en hij wilde zo graag een keer naar Bali, dus daar zouden we in augustus maar liefst 3 weken voor vrij houden. Hoewel ik altijd een beetje een slag om de arm houd aangezien in de zomermaanden veel series en films gedraaid worden, was ik me stiekem al enorm op deze reis aan het verheugen. Maar helaas pindakaas… Corona heeft roet in het eten gegooid. In plaats van relaxen op de parelwitte stranden van Bali, twijfelen we nu tussen een weekje Schuurmonnikoog, camperen in Tuinzania, zonnen op de Balkonlanden of alles even lekker loslaten op Nieuw Wcland. Een romantisch weekendje in Slaapkameroen of genieten van de uitzichten in Serre Leone behoort natuurlijk ook nog tot de mogelijkheden. En wellicht kan ik ook wat dagtripjes gaan boeken naar bijvoorbeeld de Bijkeukenhof om de boel op orde te krijgen. Misschien zo’n gezinstrip naar schilderachtig Traphorst (is wel aan een likje verf toe) en een private full-day sightseeing tour door Kastricum (ruimt lekker op). Kortom, de keuze is reuze… Nee, ik wil niet cynisch klinken, maar wel een gezonde dosis humor bewaren. Dat is het enige wat ons allen hier doorheen sleept. Natuurlijk baal ik enorm dat Bali ons door de neus geboord is, maar aan de andere kant zorgt deze staycation ervoor dat de inkomsten die we nu mislopen, een beetje gecompenseerd worden en dankzij global warming waan ik me al weken in Zuid-Frankrijk. En als we om ons heen kijken, zien we dat ons eigen land ook zo enorm veel moois te bieden heeft. Ik heb het geluk in Almere te wonen met heel veel ruimte en natuurgebieden om me heen en ik ben daar al een aantal weken enorm van aan het genieten. Zo heb ik ontdekt dat het meertje bij mij in de wijk zich enorm goed leent voor een beginnende supper. Het is ondiep, dus het water heeft al heel snel een aangename temperatuur en er zijn geen rare stromingen of golven. Laatst waren die stand-up peddel boards in de aanbieding, dus heb ik er een nieuwe hobby bij. Hondje op de sup en gaan! En zolang de blauwalg wegblijft, waan ik me hier in mijn eigen buurtje in een soort vakantiepark. Ik weet het, ik ben een gezegend mens met al die buitenruimte. Als je nu op een klein appartementje drie hoog achter in een drukke stad woont, ziet het leven er wel anders uit. Maar ook dan is het vast wel mogelijk om af en toe de drukte te ontvluchten en op de fiets de natuur in te gaan. Het zijn die kleine dingen die we nu veel meer gaan waarderen. En daar moeten we misschien maar op focussen. Ik wens jullie allen ondanks alles een fijne zomer toe. Blijf gezond en tot de volgende editie!
De laatste column van Tanja Jess gemist? Je leest het hier!
