Zou jij iets over jezelf kunnen vertellen?
‘Ik ben Zoey en ik ben 21 jaar. Ik kom uit Son en Breugel. Dat is een dorpje vlak boven Eindhoven. Ik heb dierenartsassistentie gestudeerd. Toch wil iets anders proberen en wil ik volgend jaar Creative Business, beter bekend als Media Muziek en Entertainment Management studeren. Verder werk ik in mijn vrije tijd bij De Effenaar in Eindhoven en speel ik gitaar.’
Jij bent dus fan van Waylon, kan jij ons terugnemen naar het moment vanaf je fan werd?
‘Zoals de meeste mensen kende ik Willem al vanaf het Eurovisie Songfestival in 2014. Maar eigenlijk begon ik pas fan te worden toen Waylon te zien was in het programma It Takes 2 in 2016. Op dat moment was ik net 15 jaar geworden. Vrijwel meteen tijdens dat programma was ik onder de indruk van hoe hij al die covers zo mooi kon zingen.’
Wat was het eerste moment waarvan je dacht: dit is té gek?
‘Tijdens het programma It Takes 2 heb ik hem gelijk opgezocht en het eerste liedje wat ik aanklikte was ‘Heaven After Midnight’ vanaf dat moment was ik eigenlijk gelijk fan van zijn muziek. Een halfjaar later dook hij ineens op in het programma ‘The Voice of Holland’. Dat programma keek ik samen met mijn familie altijd en ik vond het nog leuker worden toen Waylon deelnam als coach. Iets later kondigde hij aan dat hij zijn ‘This Is Our Night tour’ zou gaan doen. Terwijl ik aan het kijken was naar zijn line-up zag ik dat hij op 10 maart 2017 in De Effenaar in Eindhoven zou komen. Ik heb toen heel voorzichtig bij mijn beste vriendinnen een beetje gepeild van ‘zou je misschien mee willen gaan ik vind het heel erg leuk?’ Gelukkig vonden zij het ook heel leuk en uiteindelijk zijn wij dus samen gegaan. Tijdens deze dag was ook mijn eerste ontmoeting met Waylon en de show zelf was ook super leuk en het viel mij heel erg op dat wij vrijwel de jongste waren in het publiek. Ik heb die avond super veel mensen leren kennen, met wie ik nog steeds geregeld naar optredens ga. Zo is het dus eigenlijk begonnen en is het fan zijn ook steeds meer gaan groeien.’
Heb jij ook een mooiste of leukste herinnering aan Waylon?
‘Ik heb heel veel leuke herinneringen. De leukste blijft dan toch mijn verjaardag in 2020. Toen gingen wij naar een optreden in Zwolle. Tijdens een toegift zei hij ineens dat hij wist dat er een hele trouwe fan in de zaal zat die jarig was vandaag. En toen noemde hij ook voor het eerst mijn naam, terwijl ik sowieso niet wist, dat hij mijn naam wist, Daarna heeft hij nog ‘lang zal ze leven’ gezongen samen met het hele publiek en kreeg ik ook nog een bloemetje. Een moment om nooit meer te vergeten.’
Heb jij ook nog iets op je bucketlist staan, wat je graag met Waylon zou willen beleven?
‘Ja, ik ben best wel creatief. Ik heb ook een Instagram makersaccount hierop maak ik video’s van Waylon dat vind ik super leuk om te doen. Ook krijg ik daar veel positieve reacties op. Het lijkt mij heel leuk om misschien ooit een keer mee te werken aan een documentaire van hem of een aftermovie. Naast dat vind ik het ook heel leuk om dingen te designen bijvoorbeeld jasjes schilderen. Dus meewerken aan de merchandise lijkt me heel gaaf.’
Heb je ook een favoriet nummer van Waylon?
‘Dat vind ik echt een hele lastige vraag. Als ik even snel een paar nummers zou noemen dan zou ik zeggen: Easy over you, Jailbird, Human, Shadows in the Dark en Rodeo. Dat zijn er al best wel veel. Ik kan eigenlijk niet zo goed kiezen, want dit zijn ook totaal verschillende nummers ze zijn allemaal wel mooi op hun eigen manier. Het nummer waar de meeste herinneringen aan zitten is ‘Arms of Salvation’ het is eigenlijk een nummer wat op het album van ‘The Common Linnets’ staat. Hij speelt het altijd op festivals en dit is ook een super leuk festival liedje. Wij beschouwen dit een beetje als ons vriendinnenliedje.’
Word je ook weleens geraakt door zijn muziek?
‘Ik ben niet iemand die heel snel geëmotioneerd raakt, natuurlijk kan ik me wel laten raken door muziek, maar bij mij is het wel meestal in combinatie met het moment, dus als ik bijvoorbeeld vooraan sta in Ahoy en dan vervolgens achter mij kijk en ik zie dat er dan nog 15.000 mensen met een lampje staan te schijnen, dan vind ik dat wel heel speciaal. Maar ik moet wel zeggen dat het voor mij ook wel een beetje een soort van normaal is geworden om naar Waylon te gaan . Toch als hij een beetje onze kant op kijkt met een trots gezicht dan krijg ik een tevreden gevoel, want dan denk ik: ja, je staat daar toch maar weer.’
Naar hoeveel concerten of optredens ben jij naar hem geweest?
‘Ik weet het niet exact, maar ik heb hem inmiddels meer dan 60 keer gezien, dat zijn dan niet alleen concerten ook bijvoorbeeld opnames voor televisieprogramma’s.’
Stel Waylon zou dit interview lezen, zou je hem dan nog iets willen zeggen?
‘Ik wil hem sowieso bedanken voor alle leuke momenten die hij ons altijd brengt en verder dat ik super trots op hem ben.’
