Liefde voor wintersport
Marjolein (34) woont sinds oktober 2023 in Wenns, in Pitztal in Tirol. Ze is elf jaar wanneer ze voor het eerst op wintersport gaat. ‘Het was een spontaan idee van mijn vader en mijn moeder had voor een prikkie skikleding gekocht waar natuurlijk na één dag al een scheur in zat, maar het was meteen liefde op het eerste gezicht. Ik zag sneeuw en bergen, en ik dacht: wow, dit heb ik echt nog nooit meegemaakt!’, vertelt Marjolein. Na een aantal jaar ski- en snowboardlessen te hebben gegeven, ontmoette ze haar grote liefde Tom, die nog nooit in Oostenrijk was geweest en niets had met kou. ‘Als het een keer sneeuwde in Nederland, keek hij al chagrijnig naar buiten.’
Bijzonder idee
Toch hoefde Marjolein de wintersport niet te missen, want met haar werk ging ze ieder jaar. Na haar laatste skitrip in 2020 kwam ze thuis met een bijzonder idee: ‘Ik zei tegen Tom: Het klinkt misschien heel gek, maar ik wil in Oostenrijk wonen.’ Tom keek haar even aan, maar sloeg het idee niet gelijk af. ‘Dat vond ik heel erg tof. Ondanks dat hij er nog nooit geweest was, stond hij er wel voor open.’ Tom heeft in het verleden op een melkveehouderij gewerkt met koeien en wenste altijd al om vrij te wonen. ‘Wij woonden in de buurt van Amsterdam, en daar vonden wij het toch wel heel erg druk. De rust en de ruimte, hoe ik het schetste, dat sprak hem wel aan.’
Het gezin besloot om het idee samen te onderzoeken door meerdere keren op vakantie te gaan, in verschillende seizoenen, om te ervaren hoe het hen zou bevallen. ‘Een maand later zijn we al naar Flachau gegaan, de plek waar ik zelf ook skiles heb gegeven’, vervolgt Marjolein. Ze kozen voor een wintersportvakantie, ondanks dat Tom nog nooit op een snowboard had gestaan. Gelukkig voor Marjolein was hij meteen enthousiast. ‘We merkten direct, dat we vonden wat we zochten. Natuur, rust en ruimte.’
Reacties van familie
Marjolein lichtte haar directe familie al snel in van hun plannen, maar deed dit op een slimme manier. ‘We zijn heel tactisch begonnen. ‘We dachten: als we beginnen met degene die er de meeste bezwaren tegen heeft, raken we misschien een beetje gedemotiveerd. Daarom begonnen we met mijn vader, omdat we wisten dat hij dit fantastisch zou vinden.’ Ze had gelijk. Haar vader reageerde dolenthousiast en had het al van haar verwacht. Maar toen kwam het moeilijkste: het nieuws delen aan Tom zijn familie. ‘Het was vooral mijn idee en droom. Ik was heel erg bang dat zij dan zouden denken: ze pakt Tom van ons af.’ Gelukkig reageerde ook zijn familie positief: ‘Ze zagen in dat Tom geen stadsmens is en dat hij graag in de natuur is’. Hoewel hun familieleden het heel moeilijk vinden, hebben ze de tijd gehad om aan het idee te kunnen wennen. ‘We vertelden het anderhalf jaar voordat we uiteindelijk zijn vertrokken.’
Toen het gezin eind oktober 2023 naar Oostenrijk vertrok, gingen een aantal vrienden, samen met Marjoleins vader en stiefmoeder, mee om hen in de eerste week te helpen installeren. ‘De gordijnen hingen al in de eerste week!’. Ook daarna wist men hun adres te vinden. ‘Het is echt onwijs gaaf. We hebben heel veel vrienden en familie over de vloer gehad het afgelopen jaar. En zelfs vrienden die al voor een derde keer geweest zijn.’
‘Ik viel in een gat’
Marjolein en haar gezin zijn dagelijks al vroeg uit veren. ‘We staan om kwart over 6 op. Yvo gaat namelijk al om 7 uur naar school. Tom begint met werken, want naast dat we een gastenverblijf hebben, heeft Tom zijn baan uit Nederland behouden. Hij merkte dat hij niet de behoefte had om een hotel te runnen of de gastheer te spelen. Zijn werkgever bood aan dat hij op afstand mocht werken en dat gaat goed.’
Marjolein had hiervoor een heel ander beroep en moest even schakelen toen ze aankwam in Oostenrijk. ‘Ik was met veel plezier accountmanager bij een etikettendrukkerij. Dus ik viel een beetje in een gat toen ik hierheen verhuisde en dat niet meer deed.’ Toch had ze al snel haar handen weer vol. ‘We hadden een huis gekocht waar best veel aan verbouwd moest worden. Hoewel we dat allemaal uitbesteedden, was het een hoop geregel. Ik ben de eerste maanden heel druk geweest met de verbouwing, het regelen van subsidies én het opzetten van First Mountain.’
First Mountain
‘First Mountain is ontstaan uit mijn liefde en mijn passie voor de beginnende winter- en zomersporter.’ Marjolein ervaarde in haar verleden als ski- en snowboardlerares dat de meeste leraren blij werden als ze een keer gevorderden mochten lesgeven, zodat ze hard van de piste af konden. Echter, denkt Marjolein daar anders over. ‘Ik word het meest blij van de beginners en mensen meenemen in het hele traject. Er komt zo ontzettend veel op je af als je voor het eerst in de bergen bent. Dingen die voor mensen die het vaker hebben gedaan vanzelfsprekend zijn, zoals een skipas kopen en omhoog gaan met de lift. Als je dat nog nooit gedaan hebt dan denk je echt van: hoe werkt dat dan, wat moet ik doen dan. Ik vind dat het allerleukste om te doen; de passie overbrengen. Ook in de zomer.’
Hoewel veel vakantiegangers naar Spanje of Zuid-Frankrijk vertrekken, valt het Marjolein op dat steeds meer mensen Oostenrijk weten te vinden. ‘In Oostenrijk is er een ander type vakantie. Je bent veel actiever, je gaat veel meer doen en veel meer zien.’ Ze merkte dat mensen dat toch best spannend vinden, en kwam tot haar idee voor First Mountain. ‘We verhuren nu twee appartementen plus begeleiding om iedereen een geweldige eerste bergervaring te laten beleven.’
Integreren in Oostenrijk
‘We zijn heel goed ontvangen. De mensen zijn super hartelijk naar ons. Maar wat je wel moet realiseren is dat het eerste jaar integreren echt een baan is die je erbij hebt. Je bent heel druk met het onderhouden van contacten uit Nederland, én je bent heel druk om met iedereen in contact te zijn hier. Tom en Marjolein vinden het belangrijk om te integreren. ‘Je hebt hier geen familie en geen vrienden, ondanks dat ze vaak op bezoek komen. Wil je hier graag iets nieuws gaan opbouwen, zul je moeten integreren. Iedere keer als ik de deur uitstap, kom ik mensen tegen uit het dorp. Je wilt toch een praatje maken, of vragen stellen en mensen leren kennen. We zijn daar het eerste jaar heel bewust mee omgegaan.’ Hoewel Marjolein dat eerste jaar pittig vond, is ze heel blij dat zij en Tom daar zo veel in hebben geïnvesteerd. ‘Enerzijds hebben we ontzettend veel vrienden en familie uit Nederland over de vloer en anderzijds hebben we een heel mooi nieuw sociaal leven hebben opgebouwd hier.’
Tom doet zelfs al mee aan Wenner Fasnacht, een traditionele optocht om afscheid te nemen van de winter en het voorjaar te verwelkomen.
Van basisschool terug naar kleuterschool
Voor zoonlief was het eerst even wennen toen hij in Oostenrijk aankwam. ‘Yvo die startte op de Kindergarten, een soort kinderdagverblijf, terwijl hij in Nederland al naar school ging, want hij was vijf. Hier gaan ze met zes jaar naar school, dus hij moest een jaartje weer terug naar de Kindergarten, dat vond hij best wel stom. De eerste maand was hij heel terughoudend en verlegen. Maar na een maand begon hij Duits te kletsen, alsof hij nooit anders heeft gedaan. Het duurde dan ook niet lang of hij sprak het dialect van hier. Onze buurvrouw zei laatst dat je haast niet hoort, dat hij niet hier geboren is.’
Het mooiste wat er is…
Marjolein vindt ieder seizoen prachtig, maar als ze moet kiezen, kiest ze voor de herfst. ‘Je hebt dan de overgang van de prachtige groene omgeving richting de winter. De kleuren zijn zo ontzettend mooi. Het goud gele, de blaadjes aan de bomen, dat is het mooiste wat er is. Je voelt aan de kou in de lucht dat de winter eraan komt. Ook de eerste sneeuw valt. Als je dan ’s ochtends je gordijnen opendoet, zie je meteen de sneeuwgrens.’
Oostenrijk versus Nederland
‘Je gaat hier terug in de tijd, zeggen wij altijd. Hier heb je bijvoorbeeld nog een bank in het dorp waar ik een vast contactpersoon heb. Als ik binnenkom zeggen ze: ‘Hee Marjolein, hoe is het?’. Verder merkt Marjolein dat het hier in Oostenrijk ‘afspraak is afspraak’ is en dat hard werken wordt gewaardeerd. Nederlanders hebben dan ook een goede reputatie hier. Volgens Marjolein helpt iedereen elkaar veel in Oostenrijk. ‘Tijdens een klus moest er spontaan beton komen. Onze buurman belt dan gelijk een buurman die een machine heeft die dat kan maken.’ Ze vindt dat iedereen in Nederland wat meer op zichzelf is en altijd druk. ‘Wij waren zelf ook zo. We werkten allebei fulltime. In Nederland liet ik mijn boodschappen bezorgen en kwam HelloFresh iedere week. Nu ga ik boodschappen doen, kom ik drie buurvrouwen tegen en heb ik echt contact.’
Toekomst
Marjolein en Yvo skiën regelmatig op zijn vrije woensdagmiddag en genieten van de piste. Ook Tom heeft heeft zijn draai gevonden in snowboarden. ‘Maar in de zomer is hij echt op zijn best. Hij houdt enorm van wandelen en hij is nu ook ingeschreven voor een 24-uurs wandelmarathon.’
Ondanks dat Marjolein haar familie en vrienden (én aardbeienthee) mist, zal ze niet meer terugkomen naar Nederland. ‘Wij willen hier nog meer integreren. Onze basis is echt hier.’
Wil je meer weten over Marjolein en haar gastverblijf? Klik dan hier: https://www.firstmountain.nl
Heb je ook een bijzonder beroep en zou je daar over willen vertellen? Mail dan naar [email protected]