André Hazes en Monique Westenberg
Andre Hazes jr. is een Nederlandse zanger en de jongste zoon van André Hazes. Het maken van muziek, zingen en op het podium staan zit in het bloed. André heeft jarenlang in een dip heeft gezeten, maar daar is hij sterker uitgekomen. Hij staat nu weer dagelijks op het podium, is fitter dan ooit en geniet onwijs van alles wat hij meemaakt. Geweldig om te zien!
Veilige haven
André was te zien in tv-programma De Klassenavond en hierin vertelde hij openhartig over zijn jeugd, zijn tijd op schoool en het afscheid van zijn vader. ‘De klas waar ik mee zit, is de klas die meemaakte dat mijn vader overleed’, vertelde hij in gesprek met De Telegraaf.
Voor André voelde zijn schooltijd als een veilige haven en deze heeft hij als positief ervaren. Ook op het moment toen zijn vader overleed, dacht André dat hij naar school zou gaan. Hij stapte destijds in de auto, maar reed in plaats van naar school juist naar huis. ‘We sliepen al een paar dagen bij vrienden van de familie. Mijn vader lag in het ziekenhuis, maar dat lag hij wel vaker. We verwachtten gewoon dat hij thuis zou komen’, aldus André.
‘We wisten het meteen’
Volgens de zanger was het destijds heel stil en dat was vreemd, want er stond altijd wel een tv of radio aan. ‘Alles was uit, wat maar iets met nieuws te maken had. In de auto was de radio ook uit. In plaats van dat we naar school reden, gingen we naar huis.’ Volgens André stond de oprijlaan vol met auto’s en er waren thuis heel veel mensen. ‘Wij vonden dat heel gezellig. Toen was het moment dat mijn moeder zei: ‘Loop even mee.’ Toen wisten we het eigenlijk meteen. We vroegen: ‘Papa is dood, hé?’ Toen zei ze ja.” Dit moment vergeet de zanger nooit meer.
‘Dat ging fout’
André liet weten dat hij nooit meer in dat huis naar binnen wil. ‘De laatste keer dat ik naar dat huis ben gegaan, was ik achttien. Dat ging toen echt fout. Ik werd echt ziek. Ik voelde al die energie en herinneringen weer. Ik heb toen gezegd ik ga hier nooit meer naartoe. Ik wil er niet meer naar binnen, nooit meer.’ En dat is natuurlijk heel begrijpelijk…
Wat is het toch erg om zoiets verschrikkelijks op zo’n jonge leeftijd mee te moeten maken.
