Update nr. 5
Dat Martijn Krabbé ernstig ziek is, weet inmiddels iedereen. Hoe het met hem gaat, laat hij heel af en toe weten via een update op Instagram. Nu plaatst hij er weer een. Bij een selfie met zijn vrouw schrijft hij:
Ik kan jullie niet vertellen wat de enorme tsunami aan liefde die jullie over ons heen hebben gestort heeft betekend. Overweldigend in betrokkenheid. Zodanig dat ik moest besluiten reacties op sociale media weinig te beantwoorden. Maar ze zijn grotendeels gelezen en hebben me veel steun geboden. Een ander gevolg van het interview in LINDA heeft ook voor mijn gezin veel betekend: het heeft geholpen bij een nieuwe stap in het accepteren van onze situatie. Zo uniek is die helemaal niet realiseer ik me nu. Heel veel lotgenoten lieten van zich horen met allemaal goedbedoelde maar altijd liefdevolle adviezen. Dank daarvoor!
Hoe het op dit moment gaat? Beter dan de situatie zoals die zich begin maart voordeed. Ik kreeg namelijk een acute buikontsteking. Die had natuurlijk niets met mijn diagnose te maken maar duurde wel anderhalve maand. Die heb ik grotendeels in het ziekenhuis doorgebracht. Daar werd heel lief voor me gezorgd maar je wordt er niet direct beter van. Toen ik ook nog eens te horen kreeg dat ze de risico’s op allerlei complicaties bij een operatie niet aandurfden schrok ik wel een beetje. Als je onstekingswaarden dan niet zakken schijn je de pineut te zijn. Gelukkig deden ze dat wel. De reis naar India en Sri Lanka gingen natuurlijk niet door maar ik was al blij dat een bezoek aan Artis weer bereikbaar was. Daar wonen mijn favoriete dieren te weten pinguins!
Ik ben langzaam weer wat fitheid aan het opbouwen en ben blij met de voortgang. En ik had genoeg energie om met Deborah een reisje langs de kastelen van de Loire te maken. Heel erg romantisch en heel erg verdiend want ik kan af en toe een draak zijn. Wel een dankbare draak. Ik ben er immers nog en lijk de weg naar boven weer gevonden te hebben. Na anderhalf jaar leven met mijn ziekte voelt nog steeds iedere extra dag als een cadeautje!’
Wij zijn hier even stil van, maar zijn blij om te lezen dat het nu beter gaat en dat Martijn zijn weg naar boven weer gevonden lijkt te hebben. Wat is het toch een verschrikkelijke ziekte…
