Natas: “Alles zou goed komen. En dan komt Shanna met de mededeling dat ze niets meer ruikt…”
Zie ook:
Delen

Natas: “Alles zou goed komen. En dan komt Shanna met de mededeling dat ze niets meer ruikt…”

Natasja (53) woont met haar man Julian (58), dochters Mila (18) en Shanna (15) en hond Ruby onder de rook van Amsterdam. Wekelijks schrijft zij over wat er speelt op werk, thuis, onder collega’s vrienden, familie en vage kennissen. Deze week ontdekt jongste dochter Shanna dat ze is besmet met het coronavirus...

16 december 2020

Helemaal in de gloria was ik, Biden gewonnen, een vaccin. Alles zou goed komen. En dan komt Shanna met de mededeling dat ze niets meer ruikt. Ze spuit deo door de badkamer totdat ik bijna van mijn stokje ga terwijl ze roept, ’niks ruik ik, helemaal niks’. Julian pakt vervolgens een fles spiritus en houdt deze onder haar neus. ‘En nu??’ Pijn doet het wel, maar ruiken ho maar… Kortom de alarmbellen gaan af. Zaterdag hebben we de verjaardag van Julian gepland met de toegestane drie gasten, oké heel eerlijk? Het zijn er vier, drie is best een eigenaardig aantal. Ik heb het menu al bedacht, de slingers opgehangen. Op vrijdag kan Shanna getest worden, maar dan hebben we de uitslag nooit voor zaterdag 18.00 uur. Jammer… Dat vinden ook onze gasten. ‘Kun je er geen sneltest tegenaan gooien?’ appt Bea. Na de reguliere GGD test rijdt Julian met Shanna door naar een officieel erkende sneltest locatie, een uur later is het resultaat binnen: negatief. Het feest kan beginnen, Shanna vertrekt opgewekt naar haar beste vriendin en ik ga de keuken in. Het etentje is er een om door een ringetje te halen, fijn gezelschap, heerlijk eten – al zeg ik het zelf – ABBA en limoncello.

‘Kun je er geen sneltest tegenaan gooien?’ appt Bea

Als ik de volgende morgen zit te ontbijten, word ik gebeld door de GGD, of ik de uitslag al gezien heb? Ik voel meteen nattigheid en ja hoor, toch positief! Wat volgt is een heel lang gesprek, bron en contact onderzoek, ladingen telefoontjes naar iedereen die zijdelings met een van ons in contact is geweest. En een verplichte quarantaine. Een dag later vertelt Rutte dat wij niet de enige zijn die voorlopig geen kant meer op kunnen. Vijf hele weken! Ik heb verschrikkelijk te doen met iedereen die hier echt door geraakt wordt. Ik hoop zo dat we snel gaan vaccineren. Als het je als zorgsector niet lukt, zet er dan een logistiek bedrijf op. Hoe is het mogelijk dat je in een land als Nederland 14 dagen (!) moet wachten op een online supermarkt bestelling? Dat pakketjes niet meer bezorgd kunnen worden?  En dat we 9 maanden over niets anders praten dan over het vaccin en nu niet weten hoe we de mensen gevaccineerd moeten krijgen? Er zijn zoveel mensen die thuis zitten en die op een andere manier ingezet kunnen worden. Lekker met je auto pakketjes rondrijden, wat prikjes uitdelen (misschien na een korte cursus, hoe moeilijk kan het zijn?). Er staan zoveel ruimtes leeg die op een andere manier benut kunnen worden. Ik kan niet wachten tot die spuit mijn arm ingaat. Maar eerst maar eens een staafje in mijn neus laten duwen…

Delen