Rob de Nijs
Rob de Nijs brak door op 19-jarige leeftijd toen hij met zijn band Rob de Nijs en de Lords een talentenjacht wist te winnen. Vanaf dat moment is de zangcarrière van Rob in een versnelling gekomen. De tijd vloog voorbij, Rob scoorde hits na hits en zo waren we ruim 60 jaar verder. Op 79-jarige leeftijd besloot Rob zijn microfoon aan de wilgen te hangen.
Rob is al járen samen met zijn grote liefde, Jet de Nijs. Samen kregen zij een zoon, Julius.
Gevochten
In een interview met Het Laatste Nieuws vertelt Jet over het leven van Rob op dit moment. ‘Hij is afhankelijk van zijn rolstoel, toch knuffelen en kussen we nog dagelijks. Hij zíngt thuis zelfs weer’, vertelt Jet. Rob heeft een lange tijd voor zijn leven gevochten in het ziekenhuis, maar het gezin blijft altijd positief. ‘Ja, we zijn verdrietig en ik had nooit gewild dat parkinson ons gezin getroffen had. Maar ons leven is niet alleen maar ellende.’
‘In feite zou hij nog kúnnen zingen. Want zijn stem is nog even prachtig als voorheen. Hij kan niet veel meer, slaapt veel en is afhankelijk van zijn rolstoel en de mensen rond hem, maar soms begint hij mee te zingen als hij iets moois op de radio hoort en dat raakt me recht in m’n hart’, vertelt Jet emotioneel.
‘Het’ was bijna gebeurd
Het is bijna een jaar geleden dat Rob heel Nederland en vooral zijn gezin liet schrikken. Rob lag honderd dagen in het ziekenhuis en revalidatiecentrum door ademhalingsproblemen en longembolieën. ‘De meest beroerde tijd uit ons leven. Hij werd thuis onwel, ik heb mond-op-mondbeademing moeten doen terwijl onze jongste, Julius (12) de hulpdiensten heeft moeten bellen. ‘Het’ was bijna gebeurd. Rob was toen zó slecht. Maar we zijn die situatie als bij wonder te boven gekomen. De dankbaarheid dat Rob er nog is, is zowel bij hem als bij mij en de kinderen enorm groot.’
Jet geeft eerlijk toe: ‘Het is zwaar en veel, maar vol te houden omdat onze liefde zo groot is. We kunnen nog knuffelen, we slapen samen in zijn ziekenhuisbed in de living en kussen elkaar iedere dag. We zijn blij dat we samen wakker kunnen worden.’ Wat is dit een prachtig en tegelijkertijd ook emotioneel interview geworden. Dit gezin is zo sterk!
