De Krajicek Foundation bestaat 25 jaar!
De afgelopen 25 jaar heeft de Krajicek Foundation bewezen hoe hard hun inzet nodig is. Anno 2022 is het werk van de Krajicek Foundation belangrijker dan ooit. Mede door de toenemende kansenongelijkheid, beweegcrisis, digitalisering, verstedelijking en de coronapandemie. De afgelopen periode is de ongelijkheid en de problemen die al speelden in aandachtswijken vergroot. Daarnaast is er onder de jongeren ook een beweegcrisis doordat veel kinderen veel thuis zitten achter hun digitale schermen.
Vandaag viert de Krajicek Foundation een bijzondere mijlpaal: zij bestaan 25 jaar! Al 25 jaar zet de Krajicek Foundation zich in voor een sportieve, sociale en verbonden samenleving. Samen met haar partners creëren ze letterlijk en figuurlijk ruimte zodat kinderen kunnen sporten, spelen en groeien.
Een bijzondere mijlpaal laat je natuurlijk niet zomaar aan je voorbij gaan. Daarom trekt de Krajicek Foundation met de Krajicek Karavaan het land door, spelen ze de Let’s Play Cup, organiseren ze een bijzondere dag op de eerste Playground van Nederland én komt er een jubileumeditie van het jaarlijkse gala. Vier jij het feestje met hen mee?
Scholarshipper Kayanat
In 2006 startte de Krajicek Foundation het Krajicek Scholarshipprogramma. Jongeren die in positieve zin opvallen, ontvangen van de foundation een studiebeurs. In ruil daarvoor organiseren zij op en rondom hun eigen Krajicek Playground sport- en spelactiviteiten. Het bleek een succesvolle aanpak: niet alleen gingen er meer kinderen regelmatiger bewegen, de buurtbetrokkenheid nam toe en onze jongeren die zij Scholarshippers noemen, groeiden uit tot lokale rolmodellen. Één van die rolmodellen is Kayanat, een belangrijke schakel in de Schilderswijk in Den Haag.
Kayanat: ‘Ja, mijn dagen zijn vrij vol. Ik draai negen verschillende groepen per week, heel leuk. De impact die het heeft op de kinderen, als ik zie dat ze met enthousiasme aan het sporten zijn. Dat geeft mij ook energie.’
Voor veel mensen in de wijk waar Kayanat als buurtsportcoach en Krajicek Scholarshipper staat, is buiten sporten voor vrouwen niet altijd heel vanzelfsprekend, vertelt ze: ‘Als het gebeurt, dan vaak gescheiden. Na een bepaalde leeftijd zie je de meiden niet meer: meestal als ze een jaar of dertien zijn en naar de middelbare school gaan.’ Dankzij een buurtsportcoach was Kayanat één van de weinige meiden die toch door bleef sporten toen ze naar de middelbare school ging: ‘Dankzij Chavelli ben ik toen doorgegaan. Dankzij haar kan ik nu lekker mijn eigen ding doen.’ Chavelli, vertelt Kayanat, was de enige vrouwelijke buurtsportcoach in de wijk: ‘Door haar durfde ik ook buiten mijn eigen buurt te gaan voetballen. Als het een man was geweest, had ik het niet zo snel gedaan.’
Benieuwd naar het hele interview van Kayanat? Dat lees je hier!
