Editie: November/December 2019
Ken je dat? Als je op Facebook een grappige quote deelt over die voetbalclub die van jouw club heeft verloren. Dolenthousiast en heel grappig, geef je zo’n heel team en alle supporters ervan, een grove trap onder de gordel na. Lache man! En dat al je vrienden liken of hun leven ervan afhangt en nog grappiger uit de hoek komen. Maar dat er dan één zo’n serieuze eikel is die alleen maar reageert met ‘AchterhaalT is met een T…niet met een D. Een kogel achterhaalT ze wel…‘.
Net of jou dat wat kan schelen. Ze begrijpen je toch?! Of als je heel emotioneel en kwaad bent over al het dierenleed en je plaatst daarover je keiharde mening, maar in je boosheid schrijf je: ‘Mensen die hun hond in de zomer in een kokende auto laten zitten, moeten zelf ook vermoordt worden‘. Alle hondenliefhebbers zijn het met je eens en dan komt er één bericht onder: ‘Dan zou ik hond ook met dt schrijven‘. Zogenaamde taalnazi’s zijn het. Ken je ze…? Daar ben ik er dus een van. Ik kan er niks aan doen, ik kan ‘t niet verdragen.
Een bericht verliest voor mij onmiddellijk zijn humor, emotie of urgentie als er zo’n achterlijke fout wordt gemaakt. En nu is deze fout nog wel te vergeven hoor – al is dat moeilijk – maar sommige mensen zouden na herhaaldelijke pogingen tot taalverkrachting door Facebook zelf op de vingers getikt en vervolgens geblokkeerd moeten worden. Of een persoonlijke pop-up moeten krijgen voor een bijscholingscursus Nederlands. Ik ben een taalnazi, maar wát een gemeen woord is dat eigenlijk. Althans, zo wordt het bedoeld en geïnterpreteerd door mensen die onze taal niet goed beheersen.
Wij zijn namelijk een groep die de Nederlandse taal gebruikt met een degelijkheid die Duits aandoet. De Duitsers gebruiken hun taal nog steeds met 4 naamvallen, zoals wij die eeuwen geleden ook hadden in het Neerlandsch. Wij, die de taal met ouderwetse zorg onderhouden, roepend in de woestijn der taal- verloedering, wij worden nazi’s genoemd. Terwijl WIJ geen naam horen te krijgen die negatief klinkt. ZIJ zouden zo’n naam moeten krijgen! Iemand die een dusdanige laksheid tentoonspreidt zou een ‘taalverkrachter’ moeten heten. Iemand die zijn eigen taal verloochent een ‘taalNSB’er’. Sorry, ik wilde dit even kwijt. Verder geen problemen hoor. Het echte probleem is dat in Nederland 2,5 miljoen volwassen mensen moeite hebben met lezen en schrijven. Om dat probleem aan te pakken is er ieder jaar in september de Week van de Alfabetisering. NPO Radio5 besteedt er veel aandacht aan, omdat het meestal iets oudere volwassenen betreft, die er door in de problemen komen en er daarom graag iets aan willen doen. Jongeren zouden er op school strenger op gewezen moeten worden, maar er is een gigantisch tekort aan leraren en vooral leraren Nederlands. Ik begrijp er niks van. Ik zou gráág leraar Nederlands willen worden als ik later groot ben. Al weet ik niet of die leerlingen blij zouden zijn met mij voor de klas.
Gelukkig ben ik op een andere manier een ambassadeur geworden van de Nederlandse taal. En daarom mochten wij vorig jaar de Week van de Alfabetisering openen met een optreden. Een hele eer! Deze maand doe ik in diezelfde functie mee aan een nieuw programma bij SBS6 waar het gaat om de verkiezing van Het mooiste liedje van Nederland. Daar kun je zien hoe ik, samen met andere zangers en zangeressen, mijn hart ophaal tijdens het overbrengen van de alom gewaardeerde poëzie van taalnazi’s als Boudewijn de Groot, Lennaert Nijgh, John Ewbank, Huub van der Lubbe, Peter Slager, Harrie Jekkers, Thé Lau, Stef Bos en Ramses Shaffy. Ga daarvan genieten u allen en houd moed!
De laatste column van Jan Dulles gemist? Je leest het hier!
