Rare tijden
‘Het zijn rare tijden. Voor de wereld, voor Nederland, voor de 3JS en voor mij persoonlijk. Wij zijn op dit moment elke dag bezig met het schrijven van nieuwe liedjes. Deze gaan we volgende maand opnemen in een studio in Los Angeles. We gaan een bijzonder avontuur tegemoet. Maar ik vind het moeilijk om vrolijke positieve teksten te schrijven in deze sombere tijd. Daarom kiezen we er op dit album voor om eventueel ‘verdrietige’ teksten in een vrolijk, up-tempo, muzikaal jasje te steken. Tussen alle studiodagen door mocht ik als gast aanwezig zijn bij opnames van The Masked Singer. De dag erna deed ik weer een interview in een kerstprogramma van de EO. Aan de ene kant twee complete uitersten in het showbizz-spectrum, aan de andere kant hebben ze ook raakvlakken.’
The Masked Singer
‘Twee jaar geleden deed ik mee aan The Masked Singer. Een hele bijzondere ervaring. Ik mocht verkleed in een pak mezelf enorm uitsloven op het podium en van mijn beste kant laten zien. Ik mocht mensen vermaken met mijn zang. Vier miljoen mensen keken toen ik als Neptunus – God van de zee – de finale won. Sinds de finale van de eerste Idols hadden nooit meer zó veel mensen naar een amusementsprogramma gekeken. Die hoge kijkcijfers hadden vooral te maken met de lockdown. Dit programma was het compleet tegenovergestelde van de werkelijkheid. De angst, de ellende, de politiek, de tweespalt in de samenleving. Even een paar uur zonder verstand kijken naar zingende mensen in een gek pak en raden wie erin zit. Iedereen had er blijkbaar behoefte aan.’
Ons meisje
‘Het winnen stelde op zich niks voor, maar toch was het een euforisch gevoel. Eerlijk is eerlijk, ik heb ervan genoten. Deze week was ik na twee jaar terug in die studio en al die gevoelens kwamen terug. Ik was tijdens die opnames ook vader geworden van onze dochter Donna-Maria. Ik voelde me op meerdere fronten een winnaar. Maar dat was van korte duur. Drie weken na de finale overleed ze. Het was het weekend voor Kerstmis. Het gezelligste en drukste weekend van het jaar. We zouden een livestream concert organiseren op zaterdag 19 december, vanuit een kroeg in Volendam. Die mocht toch niet open, dus die ruimte konden we gebruiken. De avond ervoor gingen we repeteren. Ik had een hekel aan die live-stream concerten, omdat er altijd iets mis ging met de techniek. Er rustte een vloek op. Deze keer was alles gelukkig technisch in orde. Na de repetitie zat ik aan de bar met een glaasje port. Ik kreeg een foto van thuis. Ons meisje was een beetje ziek geworden. Zij lag heel zielig bij mamma op schoot. De volgende ochtend ging het mis en ineens was ze er niet meer.’
Kerstperiode
‘De kerstperiode wordt nooit meer hetzelfde voor ons. In het EO-programma Lazarus was ik te gast voor een kerstinterview dat 19 december wordt uitgezonden. Toevallig op die datum. Daar heb ik mijn verhaal nog eens verteld. Een verhaal dat ik niet graag vertel. En waar mensen niet graag naar vragen. Begrijpelijk. Ik leg uit dat het ons nog wel elke dag bezig houdt. Het is nog altijd niet te bevatten. Het programma heeft ook een positieve boodschap, zoals de boodschap van Kerst bedoeld is: de geboorte van het nieuwe kind. Het licht in de duisternis. Wij kregen weer een dochter. Een wonder. Wij noemen onze Lina een regenboogkind. Het nieuwe licht na een donkere tijd. Zoals de geboorte van Jezus.’
Nieuwe generatie
‘Na afloop werd ik meegenomen naar een adembenemende kerstkribbe met levende beelden. Een levende, verlichte baby in de armen van moeder Maria. Een onbeschreven blad. Ik was er stil van. Het kindje keek me aan en lachte voorzichtig. En ik dacht: we moeten onze kinderen behoeden voor alles wat er op dit moment gaande is. We moeten ze zolang mogelijk weghouden bij het journaal. We moeten ze positieve verhalen vertellen. We moeten net doen of alles goed gaat. We moeten acteren. Dansen in gekke camouflages zoals in The Masked Singer. De generatie die nu in de wieg ligt, moet terugkijken naar de onze en lachen om de krankzinnigheid van deze tijd. Zij moeten de wereld terugbrengen op het goeie spoor, want iedereen is de weg kwijt.’
