100%NL Magazine Jan Dulles column
Zie ook:
Delen

Jan Dulles: ‘Mijn hele leven lang heb ik een droom nagejaagd. De illusie van het ‘beroemd zijn’’

De zanger van de 3JS geeft ons in iedere editie van 100%NL Magazine zijn visie op het leven. Deze keer laat hij weten dat hij een liedje heeft geschreven voor zijn pasgeboren dochter Donna. 'Het gevoel dat ik alles heb wat mij gelukkig maakt, waar heb ik het aan verdiend?'

Editie: November/December 2020

‘Als gevolg van mijn deelname aan een televisieprogramma heb ik de afgelopen weken vaak de discussie gevoerd met mensen die vinden dat wij een Engelstalig album zouden moeten uitbrengen. Ik heb daar niet zo’n behoefte aan. Dat komt vooral omdat ik mijn gevoelens niet goed kan omschrijven in het Engels. ‘Ik vind Engelse liedjes te makkelijk’, geef ik weleens als antwoord om er snel vanaf te zijn. Ik meen het namelijk niet echt. Wel is het zo dat je veel Engelstalige hits beter niet naar het Nederlands moet vertalen, aangezien er dan in veel gevallen iets overblijft dat het niveau van kleuterliedjes nauwelijks overstijgt. Love me do van The Beatles zou in een Nederlandse vertaling op Baby-Tv geen zendtijd krijgen, maar het gaat om het totale liedje. Melodie is belangrijker dan tekst. The Beatles wisten dat.’

‘Maar over baby’s gesproken: ik wilde een liedje schrijven over onze pasgeboren dochter. Het meisje heet Donna-Maria en dat bekt tóch lekkerder in een Engelstalig liedje, bedacht ik, dus ben ik achter de piano gaan zitten en heb ik mezelf gedwongen tot het vertalen van mijn gevoelens naar het Engels. Het gevoel dat ik alles heb wat mij gelukkig maakt. Waar heb ik het aan verdiend? Uiteindelijk tóch nog gelukkig. Op mijn ouwe dag. In de herfst van mijn leven. Mijn hele leven lang heb ik een droom nagejaagd. De illusie van het ‘beroemd zijn’. Rekening gehouden met een beeld dat andere mensen van me hadden, een beeld dat in feite niet bestond… en daar naar geleefd. Roem doet rare dingen met een mens. Social media hebben er geen goed aan gedaan.  Hebben jullie de documentaire The Social Dilemma al gezien op Netflix? Facebook maakte dat iederéén zich een beroemdheid kon voelen. Ieder mens een eigen website, met volgers die likes sturen. Het aantal likes bepaalt je populariteit en voor veel gebruikers de mate van hun geluk. ‘Het woord gebruikers wordt alleen gebruikt voor consumenten van drugs en social media’, was een mooie quote uit de documentaire. Hoe vaak hebben we allemaal ervaren wat de negatieve kanten ervan zijn? Enkele bedenkers van Facebook leggen uit dat ze in eerste instantie niet konden vermoeden wat voor monster ze hadden gecreëerd. Wat Facebook doet met het menselijk brein, is beangstigend, om niet te zeggen doodeng. We zijn ervan afhankelijk geraakt. Verslaafd. We leven in een virtuele wereld en weten niet meer wat echt is.’

‘We kunnen ons de tijd dat we geen mobiele telefoon hadden niet meer voorstellen. Dat we afspraken elkaar te zien op het schoolplein (de Whatsapp-groep van toen) en als iemand niet kwam opdagen, kwamen wij nooit te weten waar die dan wél was. En dat was ook niet belangrijk. Als je in de kroeg een leuk meisje had gesproken en het leek erop dat je elkaars verhalen leuk vond (likes), dan kon je alleen maar hopen dat ze er de volgende week weer was en jou zou opzoeken (de Tinder-match van toen). Was ze er niet, dan had je pech. Dan kon je hooguit tegen een van haar vriendinnen vertellen dat je haar wel leuk vond, in de hoop dat het bij haar terechtkwam. Maar dan begaf je je wel op glad ijs, want je had niet genoeg likes verzameld. Wat was die tijd bijzonder en wat klink ik nu toch als een ouwe lul.’

‘De documentaire kwam voor mij op een goed moment. Net na de geboorte van Donna. Een nieuw leven. Het echte leven. En aan ons – vader en moeder – de plicht om te zorgen dat het goed komt met onze twee kinderen. Dat ze geen drugs of te veel social media gaan gebruiken. Vertaal al deze gedachten maar eens naar een Engels liedje. Daarom heb ik nog steeds maar dit ene stukje geschreven. De rest is er nog niet. Misschien komt het er ook wel nooit, want er klinkt een heel mooi liedje in mijn hoofd en in ons huis. En dat is genoeg.’

Donna-Maria,
I don’t know what now
Went over the reasons,
the where and the how
It could all turn out right
in the fall of my life
Donna-Maria

There was the light of stars in my eyes
But shadow was always around
You’ll always be chasing a dream
when you don’t know what’s real
Donna-Maria

De laatste column van Jan Dulles gemist? Je leest het hier!

Beeld: Tess Evenboer Photography

Delen