Kim-Lian blikt terug op gezinsvakantie: 'Tranen van geluk'
Zie ook:
Delen

Kim-Lian blikt terug op gezinsvakantie: ‘Tranen van geluk’

Op het online kanaal van 100%NL Magazine lees je nu ook columns van niemand minder dan Kim-Lian van der Meij. Deze keer blikt Kim-Lian terug op haar vakantie, waarvan ze ontzettend heeft genoten.

‘Gelukkig nieuwe herfst!’

De wekker ging om 5.30 vanmorgen. Kanonnen, zeg! Een behoorlijke omschakeling na 7 weken lang op een natuurlijke manier wakker te zijn geworden rond 9.30 uur. Ja, ik ben écht een uitslaper als het éven kan. Gisterenavond had ik mijn rugtas al ingepakt. Paspoort, portemonnee, telefoon en oplader, wat schoon ondergoed en een toilettasje. En oh ja, misschien wel het belangrijkste….Snus en tarotkaarten. Mijn twee verslavingen in het leven. Beide behoeven misschien een korte toelichting. 

De makkelijkste manier om snus uit te leggen is dat het lijkt op pruimtabak. Alhoewel het niet helemaal hetzelfde is. Ik ben een jarenlange roker geweest en door op snus over te stappen heb ik kunnen stoppen met roken. Iets waar ik nog steeds heel blij mee ben, maar eigenlijk heb ik natuurlijk de ene verslaving vervangen door een andere. Gelukkig is snus minder ongezond en schadelijk dan sigaretten. Die andere verslaving of beter gezegd “gewoonte” is geheel verantwoord en gezond; (vind ik zelf ) Tarotkaarten, orakelkaarten, lenormand divinatiekaarten. Ik ben er altijd gefascineerd door geweest en ik ben al jaren bezig om divinatie en cartomantie eigen te maken. De beste manier om iets te leren, en vooral dit, is door het iedere dag te doen. Oefening baart kunst. Vandaar dat ik ze overal mee naar toeneem en te pas en te onpas gebruik. Ook op reis.’
Want ja, ik ga weer op reis. Werkreis wel te verstaan. We gaan weer aan de bak! En ik heb er zin in mensen! Waar gaat de reis naar toe? Naar Nederland natuurlijk, want daar ligt nou eenmaal mijn werkterrein. De basis. The mothership.  Beam me up, Scotty! Om mijn werk in Nederland te kunnen doen hoef ik niet veel bagage mee te slepen. Met een gezonde dosis energie en goede zin kom ik al een heel eind. Eventuele voorbereiding van teksten, inlezen van draaiboeken of scripts doe ik thuis in Zweden of in het vliegtuig. Een kastje met kleding, schoenen en extra verzorgingsproducten staat geduldig op me te wachten in de logeerkamer bij mijn vader, waar ik straks verblijf. Wat staat er op de planning? Sowieso gaan we deze week 30 nieuwe afleveringen opnemen van de 50/50 quiz die ik samen met Winston Gerschtanowitz presenteer voor Net 5. Daarnaast kan ik een bucketlist wensje afstrepen, ik ga namelijk meedoen aan Waku Waku. Jeugdsentiment! Nu terug in een nieuw jasje bij KRO-NCRV. Mocht je het nog niet weten, ik ben dol op spelletjes!  Deze zomer heb ik weer wat nieuwe spelletjes ontdekt, doordat we lange en gezellige avonden hebben doorgebracht met vrienden die op bezoek kwamen. Dit zijn voornamelijk raadselspelletjes, zoals het land van geen idee” en “black stories”, té leuk!  Die voegen we toe aan ons spelletjesoeuvre, waar “black magic” ook onderdeel van is.’

Met het gezin in Kroatië

Het duurt te lang om in deze column uit te leggen hoe al deze spelletjes in elkaar steken, mocht je nieuwsgierig zijn…zoek het op, zou ik zeggen. ☺️ Of anders… ‘je had erbij moeten zijn’! Maar goed, ik dwaal af. Waar ik het eigenlijk over wil hebben in deze column is ; ‘Gelukkig nieuwe herfst’.  Het einde van de zomer nadert en de start van de herfst is voelbaar. Zeker hier in Zweden. Het was een mooie zomer. Een bijzondere zomer. In juli heb ik met mijn gezin een fantastische reis kunnen maken door Italië en Kroatië. In Augustus hebben we 3 weken lang heel fijne mensen te gast gehad. Misschien klinkt het raar, maar het doet me altijd goed als ik van onze gasten hoor dat hun kinderen traantjes moesten laten op de terugweg. Dat had ik zelf als kind ook wanneer ik een super gave tijd had beleeft ergens en daarna naar huis ging. Dat zijn tranen van geluk. Een bevestiging dat ze het écht leuk hebben gehad  en dat doet me goed.’

Met het gezin in Italië

Vrienden op bezoek op Gotland

‘Een gevoel van melancholie overvalt me als ik besef dat de zomer op zijn einde loopt. Maar tegelijkertijd voelt de herfst altijd als een spannend nieuw begin. Meer nog dan dan oud & nieuw.  Niet alleen de kinderen starten aan een nieuw schooljaar, ook ik heb het gevoel aan de start te staan van een nieuw leerjaar. Het leven is tenslotte één grote leerschool. En dit nieuwe leerjaar wil ik, bij wijze van spreken, in gaan met nieuwe schriften, geslepen potloden en mooi gekafte boeken. Alles om goed voorbereid nieuwe lessen te leren, eventuele uitdagingen te overwinnen en mooie nieuwe doelen te bereiken. En daarom…. Er in met “het nieuwe” en eruit met “het oude”! Met “het oude” bedoel ik dingen, zaken, emoties, gedachten en soms ook mensen loslaten die je niet langer dienen. Het woord “dienen” klinkt wat autoritair maar dat is niet zo bedoeld. Ga er vanuit dat we in dit leven altijd vooruit willen, verruimen, verbreden, verhogen en/of verrijken. En soms is het tijd om je spreekwoordelijke rugzakje (die zwaar is geworden door de jaren heen) eens goed te bekijken. En er uit te kiepen wat je vertraagd, stagneert of zelfs blokkeert. En dus NIET motiveert om te groeien in alle mogelijke positieve manieren.’
Er zijn 1001 manieren om de zware stenen uit je rugzakjes symbolisch weg te gooien. Mijn favoriete manier is tijdens een volle maan. Ik trek me even terug in een kamertje in huis, waar ik ongestoord mijn kleine ritueeltje kan uitvoeren. Ik steek een kaarsje aan, ga met wat brandende salie door de ruimte, zet een heerlijk pling plong muziekje aan en doe een korte meditatie. Dan begin ik te schrijven… Ik schrijf de dingen op die ik niet langer bij me wil dragen en dus wil loslaten. Denk aan: Negatieve gedachten, onzekerheiden, angsten, boosheid, wrok of teleurstelling… etc. Als je heel eerlijk naar jezelf durft te kijken en dat opschrijft kom je tot de ontdekking dat je best wat negativiteit bewust of onbewust met je meedraagt. Weg er mee!!! Ik vouw het beschreven papiertje op en verbrandt het in een schaal (Op een veilige manier) Tegelijkertijd zeg ik een gebedje, waarin ik bedank voor de lessen die ik van ze heb mogen leren en vraag aan mijn beschermengelen en gidsen om dit van mij weg te nemen en te laten transformeren tot nieuwe sprankelende zaadjes met levenslust en potentie. Meteen na dit ritueeltje voel ik mij al verlicht. Heeeeeerlijk. Dan pak ik mijn dankbaarheidboekje, waarin ik opschrijf waarvoor ik dankbaar ben. (Dit is overigens iets wat je iedere dag kan doen) En dat kunnen grote en zeer evidente dingen zijn, maar ook kleine minder zonneklare dingen. Zaken waar je niet altijd bij stil staat. Bijvoorbeeld, de zuurstof die je dagelijks inademt, de zon die altijd weer opkomt, net gemaaid gras, een net verschoond bed, een vriendelijk woord van een vreemde of de verandering van seizoenen. Voor een ieder is dit natuurlijk anders. Je zult merken dat ook dit lijstje behoorlijk lang kan worden en hoe gezegend je eigenlijk bent.’
Dankbaarheid is een enorm goeie vibratie om om je heen te hebben. En vibreren kun je leren mensen! Goed vibreren, dan wel te verstaan. Ik heb mijn spirituele huiswerk in ieder geval gedaan en heb zin in dit nieuwe lesjaar. Happy new autumn !  Das engels voor “vrolijk nieuwe herfst”!  Wacht niet op goede dagen, maak ze zelf.’
Liefs, Kim-Lian
Delen

Meer over Kim-Lian van der Meij

Column Kim-Lian: 'Ik voel me wel eens schuldig dat ik zo veel van huis ben...'
Column Kim-Lian: ‘Ik voel me wel eens schuldig dat ik zo veel van huis ben…’
Column Kim-Lian: 'Het leven kan een speeltuin zijn, als je maar op die schommel gaat zitten!'
Column Kim-Lian: ‘Het leven kan een speeltuin zijn, als je maar op die schommel gaat zitten!’
Lees alle artikelen over Kim-Lian van der Meij