Natas: “Weer positief gestest. Hoe moet het nu met onze vakantie?”
Zie ook:
Delen

Natas: “Weer positief gestest. Hoe moet het nu met onze vakantie?”

Natasja (53) woont met haar man Julian (58), dochters Mila (19) en Shanna (16) en hond Ruby onder de rook van Amsterdam. Wekelijks schrijft zij over wat er speelt op werk, thuis, onder collega’s vrienden, familie en vage kennissen. Deze week blikt Natas nog even terug op de sneue vertoning van Nederland op het EK en zorgt al het gefeest van haar dochters voor de zoveelste coronabesmetting bij ze thuis.

7 juli 2021

Het was weer een mooie heisa met dat EK. We kwamen een stukje verder, zaten in de gedachte al in de finale en Frank de Boer werd op een voetstuk geplaatst. De wedstrijd tegen Tsjechië heb ik godzijdank gemist, omdat ik in het vliegtuig zat. Maar ik was ze al een beetje zat, deelde niet echt in de euforie die zich van Nederland meester maakte. Depay die een penalty scoort en zijn vingers in zijn oren stopt. Wat wil hij daarmee zeggen? Dat kritiek op hem onterecht is. Dat hij wel de halfgod is die hij zelf denkt te zijn? En dat bewijs je door een penalty binnen te schieten? Ik heb ooit een interview met hem gezien op televisie waarin hij het had over zijn jeugd en huishoudelijk geweld. Huishoudelijk. Vanaf die tijd zie ik in gedachte zijn boze moeder achter hem aanrennen op het veld, wild zwaaiend met haar afwasborstel. Hij zal geen makkelijke jeugd hebben gehad, maar volgens mij heeft hij zijn schaapjes inmiddels op het droge. Doe mij dan maar zo’n Dolberg (zat ooit bij Ajax en is spits bij Denemarken) die na een perfecte pass, een waanzinnig mooi goal maakt en als enige reactie opgelucht kijkt met een blik van godzijdank doe ik dat waar ze me zo lekker voor betalen. Lang verhaal kort; Frank de Boer is van zijn voetstuk gevallen en ik ben voor Denemarken. Ik twijfel vanwege mijn Italiaanse roots en het feit dat zij de grote kanshebber zijn nog een beetje. Maar ik kan ook niet goed tegen de ‘aanstelleritus’ van de Italianen, die zodra ze voor staan collectief aan de vallende ziekte lijden. Genoeg over voetbal, terug naar corona. Doe ik Johan Derksen ook een plezier mee.

Testen, testen en nog eens testen

Mila heeft uitgaan in Amsterdam ontdekt en zit iedere dag in de teststraat om met een negatief bewijs de clubs in te mogen. Een paar dagen later ligt de hele vriendengroep met 39 graden plus koorts in bed, en hoor ik op de radio niets anders dan oprukkende delta varianten en brandhaarden in de clubs. Je zou denken ‘als iedereen negatief getest is, kan er niet veel mis gaan’. Maar dan blijken de tests verkeerde resultaten te geven, mensen QR codes van anderen te gebruiken en er is geen controle of de negatieve test hoort bij de persoon die hem aanbiedt. Vandaag dus geen test voor toegang, maar de zoveelste officiële GGD test om corona uit te sluiten of vast te stellen. Mocht ze nu positief getest worden, dan heeft ze precies tien dagen voordat we op vakantie gaan. Zucht.

Hoe moet dat nu met de vakantie?

Ruim 24 uur later is de uitslag nog altijd niet binnen en langzaamaan begint ook zij zich niet lekker te voelen. Het is een beetje als met luizen. Zodra je het erover hebt, krijg je jeuk op je kop. Inmiddels heeft ook Shanna de kolder in haar kop. De cijferlijst met alleen maar zevens is binnen, de boeken zijn ingeleverd en de lang uitgestelde feestjes worden ingehaald. Met het grote verschil dat niemand wordt getest en de eersten uit deze leeftijdscategorie nu pas worden geprikt. Shanna is zaterdag aan de beurt en is dan met één prik klaar omdat ze al corona gehad heeft. Om tien over vier komt het ‘verlossende bericht’, een appje van Mila. Ze is positief getest. Wat betekent dit? Moeten Julian en ik – volledig gevaccineerd – nu in quarantaine. Wat moeten we met de vaccinatie van Shanna. Mila heeft haar eerste prik net gehad, moet zij nog wel of niet voor een tweede? Maar belangrijker dan al het andere. Hoe moet het nu met onze vakantie over 9 dagen?

Natas van vorige week gemist? Je leest het hier!

Delen