Hoe ging het met jou nadat je terugkwam van Up with People?
‘Ik ging studeren in Utrecht, schreef me in bij een castingbureautje in Hilversum en deed voor Up with People een zomerproject in Duinrell waar we drie keer per dag een show van 20 minuten opvoerden. Iemand van de Telegraaf schreef daar een stukje over met een foto van mij in een spannend wit pakje. Rob Bolland zat aan het ontbijt, las die krant en zocht nog een meisje voor zijn bandje. Hij vroeg mij. Ik heb ook aan een missverkiezing en de Soundmixshow meegedaan. Ik was nieuwsgierig en ik vond tv spannend. Ik was net Pipi Langkous: ‘Ik het het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het kan’.’
Een hoofdrol in een musical bijvoorbeeld…
‘Toen Joop van den Ende de musical De drie musketiers wilde uitbrengen, geschreven door Bolland en Bolland, werd ik getipt voor de rol van Constance. Ik woonde in New York met mijn toenmalige vriendje en werkte bij TMF toen mijn moeder me daarover belde. Ik ben teruggevolgen, heb auditie gedaan en kreeg de rol. Een fantastisch avontuur, ik had nog nooit zoiets gedaan.’
En toen ontmoette je Bas?
‘Ja, ik werd uiteindelijk wakker, niet letterlijk wakker, maar ik kwam tot de conclusie: o mijn hemel, er is geen andere optie dan deze man. Ik was net met die man uit Amerika getrouwd hè. Het was een groot drama, echt een groot, groot drama. Ik voelde me de meest kwaadaardige wicked witch van de wereld. Hoe kan dat nou? Je bent net getrouwd met een man op wie je al die jaren zo dol bent geweest. Maar ik kon er niet omheen.’
En andersom?
‘Hij was net zo onder de indruk van mij. Ook hij dacht: this is it, mijn soulmate. De eerste maanden hebben we er niets over gezegd tegen elkaar, dat was ook vreselijk. Ik ben een halfjaar in therapie gegaan: een fatsoenlijk mens doet dit niet. Ik heb moeten leren dat je er soms niet aan ontkomt om iemand te kwetsen. Dat is wel ruk, maar dat wil niet meteen zeggen dat je een slecht mens bent.’
