Het einde van Nick & Simon
Vandaag, 5 april, starten de afscheidsconcerten van het iconische duo Nick & Simon. Na 18 jaar houdt het muzikale sprookje voor de Volendamse vrienden hier op. Maar niet voordat ze hun fans nog voor de laatste keer meenemen door de afgelopen 18 jaar.
Zo emotioneel als fans op dit bericht reageren, zo zal ook het afscheidsconcert zijn. Voor iedereen in de zaal, maar ook voor Nick & Simon. Op 5, 6, 7, 8, 9 en 10 april staan ze met hun áller- állerlaatste concert in Rotterdam Ahoy. Zakdoeken mee!
Carina Keizer: ‘Ik heb Nick wel eens (niet zo heel vriendelijk) verzocht om z’n gitaar thuis te laten’
‘Simon is mijn 2 jaar jongere broertje, dus ik ken hem al 38 jaar. Nick ken ik ongeveer vanaf m’n 17de. Het eerste optreden dat ik van hen samen zag, was tijdens de kerstviering op de middelbare school. Het oefenen daarvoor – en voor alle volgende optredens – vond in onze huiskamer plaats. Het was bij ons thuis altijd een zoete inval. Wanneer wij aan tafel gingen voor het avondeten, bleven vrienden en vriendinnen vaak hangen. Zo ook Nick. Hij bleef tijdens het eten altijd maar doorpingelen op z’n gitaar. Ik heb hem eens (niet zo heel) vriendelijk verzocht om z’n gitaar thuis te laten.’
‘Je kunt wel zeggen dat Nick en Simon tegenpolen zijn. Nick bereidt zich tot in den treure voor. Is overal op voorbereid. Kent alle achtergrondinformatie en zal nooit voor verrassingen komen te staan. Simon stapt ’s morgens in de auto als hij wordt opgehaald en heeft geen idee wat de dag hem zal brengen. Hij kan bijvoorbeeld een trein of vliegtuig instappen en vervolgens al z’n spullen achterlaten bij het uitstappen (echt gebeurd).’
‘Wat me altijd bij zal blijven is het jubileumconcert in Ahoy in 2016. En dan met name het moment dat Simon aan Nick liet weten dat hij voor het eerst vader werd. De verbaasde reactie van Nick vond ik zo ontroerend. Het blijft me vooral bij omdat niet alleen Nick versteld stond van dit nieuws, ook de ruim 15.000 mensen in Ahoy kregen het op dit moment voor het eerst te horen. Ze hadden alleen hun ouders en zussen op de hoogte gebracht, maar de rest van de familie en vrienden die om ons heen op de tribune zaten wisten ook nog van niets. Het was een prachtig moment waar ik met kippenvel aan terugdenk.’