Bij een liefdevolle foto van André en Monique schrijft André een heel mooi gedicht, waarin hij zijn gevoel goed beschrijft.
‘Wat zou ik blij zijn als je zegt, ik blijf voorgoed bij jou. Ik wil alles met je delen, met je lachen als mijn vrouw. Kijk niet naar achter, maar vooruit. Ik wil van jou nu een besluit want ik droom.’
Het lijkt er sterk op dat André met dit gedicht hint op een sprookjeshuwelijk, wat denken jullie? Monique reageert onder het gedicht met ‘Samen’. Wij wachten in spanning af…